Ο εξοπλισμός windsurf είναι το πλήρες σύνολο των εξαρτημάτων που απαιτούνται για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε να κάνουμε windsurf ή ιστιοσανίδα, καλείται εξοπλισμός και χωρίζεται σε δυο μεγάλες κατηγορίες,  board και rig.

Ο καλός ιστιοπλόος οφείλει να γνωρίζει όλα τα μέρη του εξοπλισμού του αθλήματος του windsurf, καθώς και τον σκοπό τους.

Παράλληλα οφείλει να ελέγχει ανά τακτά χρονικά διαστήματα την λειτουργικότητα τους προς αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων.

 

Αναλυτικά τα ακόλουθα εξαρτήματα αποτελούν την κάθε κατηγορία:

 

Board
– Το σκάφος είναι αυτό πάνω στο οποίο στεκόμαστε έχει διάφορα μήκη από 3.10m έως 2.40m. Το εμπρός τμήμα ονομάζεται μύτη του σκάφους και είναι λίγο ανασηκωμένο για να εξασφαλίζει ομαλή κίνηση σε συνθήκες με κυματισμό στη θάλασσα.

 

Deck
– Είναι η επάνω επιφάνεια του σκάφους στην οποία πατάμε. Είναι περασμένη με ειδικό αντιολισθητικό υλικό για να μην γλιστράμε στις μετακινήσεις μας πάνω σε αυτό.

 

Hull
– Είναι η κάτω επιφάνεια του σκάφους η οποία έρχεται σε επαφή με το νερό. Είναι λεία και στιλπνή για να δημιουργεί όσο το δυνατό μικρότερες τριβές. Έχει διάφορα σχήματα όπως V, μικρά η μεγάλα channels τα οποία οδηγούν το νερό γρηγορότερα προς τα πίσω.

 

Dagger board
– Η κεντρική καρίνα του σκάφους είναι ένα μεγάλο επίπεδο υδροδυναμικό πτερύγιο που μπαίνει σε ειδική θήκη στη μέση του σκάφους και μόνο σε μεγάλα σκάφη από όπου μπορεί να κινείται από την θέση μέσα μέχρι έξω και κάθετα. Προσδίδει έτσι στο σκάφος καλύτερη ισορροπία και πάντοτε τη δυνατότητα για ευκολότερη διατήρηση της σωστής πορείας στις πλεύσεις που κάνουμε.

 

Fin
– Eίναι μια μικρή καρίνα η ένα μικρό πτερύγιο 30cm περίπου, όπως το πτερύγιο του καρχαρία υδροδυναμικά σχεδιασμένο και σταθερά τοποθετημένο σε ειδική βάση στο πίσω μέρος η στην ουρά του σκάφους. Κύριος σκοπός του είναι η διατήρηση της επιθυμητής πορείας κατά την πλεύση αλλά και το κράτημα στις στροφές.

 

Mast truck
– Παραλληλόγραμμη βάση τοποθετημένη μέσα στο deck του σκάφους πάνω στην οποία βιδώνεται η βάση του άλμπουρου που εξασφαλίζει την ασφαλή σύνδεση board και rigενώ παράλληλα επιτρέπει την ελεύθερη κίνηση αυτού.

 

Safety leash
– Ελαστικό ανθεκτικό σχοινί ασφάλειας το οποίο συνδέει την βάση του rig με το board.

 

Footstraps (δεστρες)
– Ειδικοί ιμάντες τοποθετημένοι ασφαλώς στην επάνω επιφάνεια και στο πίσω μέρος του σκάφους. Συγκρατούν και ασφαλίζουν τα πόδια μας κατά την πλεύση. Ειδικά στα μικρά σκάφη και για όλες τις πλεύσεις.

 

Towing eye– Είναι μια μικρή τρύπα στην μύτη του σκάφους από όπου μπορεί να περάσει και να δεθεί ένα σχοινί σε περίπτωση διάσωσης η αν χρειαστεί να μας ρυμουλκήσει κάποιος μετά από κάποιο ατύχημα.

Το windsurf σήμερα χωρίζεται σε πολλές κατηγορίες με σημαντικές διαφορές στον εξοπλισμό αλλά και στην φιλοσοφία.

Οι κυριότερες κατηγορίες windsurf:

• Beginner
• Freeride
• Slalom
• Formula
• Speed
• Freestyle
• Wave
• Ολυμπιακή Κατηγορία RSX.

 

Όποιο και αν είναι το επίπεδο ενός αναβάτη είναι σίγουρο πως με δυσκολία θα διαλέξει εξοπλισμό αποκλειστικά μιας κατηγορίας καθώς το windsurf είναι τρομερά εθιστικό άθλημα.

Ας ξεκινήσουμε την περιγραφή των κυριότερων κατηγοριών windsurf, με σκοπό να σας βοηθήσουμε στην σωστή επιλογή εξοπλισμού.

 

Freeride:
Τα Freerides αποτελούν ίσως τη μεγαλύτερη και πιο δημοφιλή κατηγορία windsurf.

Αποτελούν δε το πρώτο «σκαλοπάτι» του αρχαρίου που ανεβαίνει επίπεδο μια και είναι για σκάφη σχετικά φιλικά και εύκολα στη χρήση και ικανά για ένα ευρύ φάσμα συνθηκών. Για το λόγο αυτό, τα σκάφη freeride έχουν το μεγαλύτερο εύρος στα χαρακτηριστικά τους σε σχέση με τις υπόλοιπες κατηγορίες.

Πρόκειται για σκάφη από 90 – 170 λίτρα και πλάτους από 60 – 85 εκατοστά. Στα freeride σκάφη, συνήθως χρησιμοποιούνται no cam πανιά με κύριο χαρακτηριστικό την ευκολία χρήσης.

Τα freeride σκάφη έχουν και κάποιες υποκατηγορίες όπως είναι τα freemove, crossovers, freerace και freewave. Πρόκειται ουσιαστικά για σκάφη που έχουν χαρακτηριστικά περισσότερο προς μία από τις επόμενες κατηγορίες που θα αναφέρουμε, χωρίς όμως να χάνουν το βασικό χαρακτηριστικό ενός freeride σκάφους που είναι η φιλικότητα προς το χρήστη.

Πολλές φορές δε αποτελούν «το πρώτο βήμα» για κάποιον μέσο windsurfer, προς μία πιο dedicated κατηγορία. Ένα freerace σανίδι πχ, έχει σχεδίαση τέτοια ώστε να είναι πιο γρήγορο από ένα συμβατικό freeride, χωρίς όμως να είναι εξίσου γρήγορο με ένα dedicated slalom, προσφέροντας μια μέση λύση.

 

Slalom:
Η κατηγορία slalom «βγήκε» μέσα από το αγωνιστικό windsurfing και συγκεκριμένα από το … Slalom J Οι αγώνες Slalom διεξάγονται συνήθως με δύο τρόπους :

1. Δύο σημαδούρες τοποθετούνται έτσι ώστε μεταξύ τους να δημιουργείται μια νοητή ευθεία, κάθετη προς τον άνεμο. Οι αναβάτες καλούνται να κάνουν κάποιες διαδρομές μεταξύ αυτών των δύο σημαδούρων σε σχήμα «8». Ο τερματισμός και η εκκίνηση ορίζεται από τη μία σημαδούρα και το σκάφος εκκίνησης. Ο στίβος έχει πορεία όρτσα και δευτερόπρυμα.
2. Αγώνες downwind όπου οι σημαδούρες τοποθετούνται έτσι ώστε ο αγώνας να διεξάγεται όλος σε πορείες δευτερόπρυμα χωρίς να περιέχει όρτσα.

Και στις δύο περιπτώσεις το κυρίως ζητούμενο είναι το γρήγορο πλανάρισμα, οι όσο το δυνατόν υψηλότερες ταχύτητες σε συνθήκες αγώνα και η ευκολία για γρήγορες πλαναριστές μπότζες στις σημαδούρες.

Στα slalom σκάφη χρησιμοποιούνται κυρίως πανιά με campers, που δίνουν σταθερό προφίλ στο πανί, βγαίνουν δυσκολότερα over και συνεπώς μπορούν να επιτρέψουν στον αναβάτη να κρατά μεγαλύτερη ιστιοφορία από ένα no camper πανί και να αναπτύσσει μεγαλύτερες ταχύτητες.

 

Speed
Τα τελευταία 20 χρόνια το windsurf αποτελεί ένα από τα γρηγορότερα ιστιοπλοϊκά σκάφη, έχοντας σπάσει κατά καιρούς αρκετά records.

H μεγάλη αρχή έγινε στις 21 Ιουλίου 1986 όταν ο Pascal Maka με 38.86kts έσπασε το για 14 χρόνια record του Crossbow II, κάνοντας το windsurf για πρώτη φορά το ταχύτερο ιστιοπλοϊκό του κόσμου. Σήμερα το record το κατέχει από το 2008 ο Antoine Albeau με 49.09 το 2008 και 52.05 knots το 2012.

Η μάχη για το σπάσιμο των 52.05 knots είναι στα φόρτε της και το speed surfing έχει επανέλθει δυνατά στο προσκήνιο.

Περισσότερα για το Speed Windsurfing στα: www.sailspeedrecords.com και www.gps-speedsurfing.com.

 

Formula:
Η κατηγορία Formula ξεκίνησε αρχικά σαν ένα project, όπου το ζητούμενο ήταν η δημιουργία εξοπλισμού ικανού να πλανάρει σε όσο το δυνατόν λιγότερο αέρα.

Αποτέλεσμα αυτού ήταν η κατασκευή ιδιαίτερα πλατιών σκαφών με μεγάλα fins ώστε αφ’ ενός να μπορούν να σηκώσουν μεγάλη ιστιοφορία (10m2+) και επιπλέον να προσφέρεται από το σκάφος μέγιστη αρχική πλευστότητα στον αναβάτη πριν το πλανάρισμα. Αυτή όμως ήταν απλά η αρχή.

H φθίνουσα πορεία της κατηγορίας race board στα τέλη της δεκαετίας του ’90 σε συνδυασμό με την «υπόσχεση» της formula για windsurfing σε ακόμα μεγαλύτερο εύρος συνθηκών ήταν αρκετά για να δημιουργήσουν κάτι νέο.

Η κατηγορία Formula σύντομα εξελίχθηκε σε μια σημαντική κατηγορία race δίνοντας μία νέα πνοή στο αγωνιστικό windsurfing. Πλέον είναι αναγνωρισμένη class από την ISAF με συνεχείς διεθνείς αγώνες τα τελευταία 10 χρόνια.

Οι δε αγώνες έφυγαν από το αρχικό “light wind project” και διεξάγονται ακόμα και σε συνθήκες με ένταση ανέμων 30knots.

Παρ’ ‘όλα αυτά, εξαιρουμένων των αθλητών, οι καλύτερες συνθήκες formula για τον απλό χομπίστα είναι ασθενείς έως μέτριοι άνεμοι και flat νερό.

Περισσότερα για τη Formula μπορείτε να δείτε στο www.formulawindsurfing.org .

 

Freestyle:
Η πιο «φρέσκια» και ραγδαία αναπτυσσόμενη κατηγορία windsurf είναι το freestyle.

O όρος «φρέσκια» δεν αφορά μόνο στο ότι έχει μόλις 9 χρόνια ζωής στο αγωνιστικό windsurfing αλλά είναι η κατηγορία που συνεχώς αναπτύσσεται με νέες φιγούρες, έχει βάλει πολύ έντονα το νέο αίμα στο sport και ταυτόχρονα με τις εντυπωσιακές φιγούρες των freestylers έχει δώσει νέα πνοή στο sport.

To freestyle είναι η κατηγορία που δίνει έμφαση στις φιγούρες. Προσομοιάζει αρκετά το skateboard και το freestyle snowboard και γίνεται καλύτερα σε flat νερά. Γνωστές freestyle φιγούρες : Vulcan, Spock, grubby, flaka, ponch, willy skipper, shaka, wymaroo κλπ

Τα σκάφη freestyle έχουν σαν κύρια χαρακτηριστικά το εύκολο πλανάρισμα, το πολύ καλό pop (άλμα) σε flat νερό και την ικανότητα για slide (στο πλάι, με την πρύμνη ή 360 μοίρες).

Περισσότερα για το freestyle στα www.pwaworldtour.com, www.efpt.net και πολλά moves στο www.continentseven.com.

 

Wave:
Άσχετα με το πώς εξελίχθηκε το sport και τις τόσες κατευθύνσεις που έχει πάρει σήμερα, ας μην ξεχνάμε πώς «πατέρας» του windsurfing είναι το surf στο κύμα.

Αν και η Ευρώπη ήταν αυτή που συνέβαλλε τα μέγιστα στην εξάπλωση του windsurf, πρέπει να θυμόμαστε ότι αναπτύχθηκε στα κύματα της Hawaii και υποστηρίχθηκε από το γενικότερο surf culture.

Ίσως για αυτό το λόγο το wave windsurfing να εξακολουθεί να θεωρείται ότι πιό αντιπροσωπευτικό του sport και σε
παγκόσμιο αγωνιστικό επίπεδο ο τίτλος του wave champion να είναι ο σημαντικότερος.

Τα σκάφη wave διαφοροποιούνται σε σχέση με τις υπόλοιπες κατηγορίες κυρίως λόγω του ότι:

• Στο πλανάρισμα του σκάφους συμμετέχει το κύμα
• Πρέπει να έχει ιδιαίτερη ευελιξία στο κύμα
• Πρέπει να έχει το καλύτερο δυνατό άλμα.

Από αγωνιστικής άποψης, οι αγώνες wave γίνονται σε ακτές με κύμα και στη βαθμολογία των αθλητών μετράνε τα jumps και τα rides.

Στα άλματα κυριαρχούν μανούβρες όπως τα forward loops, back loops, table tops, push loops αλλά και πολλές άλλες καθώς και συνδυασμοί αυτών.

Στα rides οι αναβάτες ταξιδεύουν πάνω σε ένα κύμα όπως και στο surf αλλά με το επιπλέον πλεονέκτημα της δύναμης που δίνει το πανί έχουν τη δυνατότητα για περισσότερες εντυπωσιακές μανούβρες.

Περισσότερα για τους αγώνες wave στο www.pwaworldtour.com .

 

Ολυμπιακή Κατηγορία:
To windsurfing ως Ολυμπιακό άθλημα, ακολουθεί τη φιλοσοφία του “one design”. Αυτό σημαίνει πώς όλοι οι αθλητές αγωνίζονται με πανομοιότυπο εξοπλισμό, έτσι ώστε τα κριτήρια να είναι αποκλειστικά οι ικανότητες του αθλητή σε θέματα τεχνικής, τακτικής αγώνα και φυσικής κατάστασης.

Στην Ολυμπιάδα οι αγώνες windsurfing γίνονται σε ιστιοπλοϊκό «ολυμπιακό τρίγωνο» όπου οι πορείες έχουν όρτσα, δευτερόπρυμα και πρύμα. Η επιλογή του σκάφους γίνεται με βάση το όσο δυνατόν μεγαλύτερο εύρος συνθηκών μπορεί αυτό να πλεύσει και να διεξαχθούν αγώνες αλλά και να είναι ικανό να αντεπεξέλθει ικανά στις πλεύσεις του Ολυμπιακού τριγώνου.

Για την τελευταία Ολυμπιάδα, σαν Ολυμπιακό σκάφος έχε επιλεγεί το RS-X. Tα τεχνικά του χαρακτηριστικά είναι : όγκος 220lit, μήκος 286cm, πλάτος 93cm, βάρος 15,5 κιλά, έχει fin 60cm ενώ διαθέτει και καρίνα.

Οι άντρες τρέχουν με πανί 9.5m2 ενώ οι γυναίκες με 8.5m2. Και τα δύο πανιά είναι 7 μπάνελα με 2 campers.

Άν και το RSX φτιάχτηκε με σκοπό τη συμμετοχή του στην Ολυμπιάδα, η κλάση που έχει δημιουργηθεί λειτουργεί όπως όλες οι ολυμπιακές κλάσεις ιστιοπλοΐας διοργανώνοντας συνεχώς αγώνες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Επιπλέον τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί σημαντικά μια καινούρια προολυμπιακή κατηγορία, το BIC TECHNO που απευθύνεται σε παιδιά κάτω των 17 ετών.

Περισσότερες πληροφορίες για την Ολυμπιακή κλάση, μπορεί κάποιος να βρει στο www.rsxclass.com

Υπάρχουν τρεις διαφορετικές κατηγορίες αετών που είναι οι εξής:

• C kites
• Bow kites
• SLE (Supported Leading Edge) ή υβρίδια

Oι κατηγορίες αετών:

C kites:
Από αυτό το σχήμα ξεκίνησε το kiteboard και βρίσκεται εδώ σήμερα εξελιγμένο πολύ.

Με επιδόσεις που τρομάζουν, δυσκολία που απαιτεί χρόνο, προσπάθεια και συστηματική προπόνηση για να δει κάποιος το τελικό αποτέλεσμα που θαυμάζουμε όλοι όταν παρακολουθούμε αθλητές πραγματικούς να τους χρησιμοποιούν.

C αετοί, το συνώνυμο του freestyle, εκτόνωση όλης της δύναμης στις 60 έως 45 μοίρες για pop με πολλά G, κάθετο εκρηκτικό άλμα, σφιχτό pivot, μικρή δύναμη έλξης στις περιστροφές/kiteloops, στις προσπάθειες για handlepasses ο καθαρόαιμος αετός για επίδοξους αθλητές, ένας αετός για αθλητές και όχι μόνο.

Bow kites:
Η απάντηση των εταιρειών στους C αετούς στις επιδόσεις και τις δυσκολίες τους.

Με στόχο να γίνει το άθλημα πιο εύκολο αλλά και προσιτό στον καθένα οι εταιρείες παρουσίασαν τα bow kites, ανοικτά C σχήματα αετών που δεν τρέχουν πολύ, έχουν μεγάλο εύρος χρήσης, είναι πολύ εύκολα στην πτήση, στις απογειώσεις από το νερό απευθύνονται σε όλους, δεν ενθουσιάζουν με τις επιδόσεις τους αλλά από την άλλη τους ικανοποιούν όλους.

Άλλαξαν την ροή του αθλήματος και έφεραν νέο κόσμο σ’αυτό το άθλημα.

Το άοσμο, άχρωμο, άγευστο kite που προσφέρουν αυτοί οι αετοί δηλαδή η εύκολη πτήση, η έλλειψη επιδόσεων, νεύρου, δύναμης, χαρακτήρα, τους έβαλε στο περιθώριο, τους χαρακτήρισε school kites και τους άφησε εκεί.

SLE (Supported Leading Edge) ή υβρίδια:
Τα SLE υβρίδια κέρδισαν επάξια τον αγώνα και κυριάρχησαν όλων.

Ο συνδυασμός των καλών χαρακτηριστικών των bow kites και των επιδόσεων των C kites με ανάλογες μίξεις και αναλογίες από κάθε κατηγορία έδωσαν αετούς που ικανοποιούν τις απαιτήσεις όλων, καλά χαρακτηριστικά πτήσης, ασφάλεια, πολύ καλές επιδόσεις ήταν και είναι η συνταγή της επιτυχίας.

Μια πτέρυγα ανάμεσα σε C kites και Bow kites που στηρίζεται και διατηρεί το σωστό σχήμα σε όλη την διάρκεια της πτήσης σε μια συνδεσμολογία μικρών σχοινιών στο χείλος προσβολής εξ’ ου και το όνομα της SLE (Supported Leading Edge).

Ποικίλουν με διαφορές που άλλους, μπορεί κάποιος να τον χαρακτηρίσει περισσότερο sport μοντέλο και με έμφαση στις επιδόσεις και άλλους περισσότερο εύκολους και φιλικούς για αρχάριους αμέσως

Ποιος είναι ο κατάλληλος Αετός kitesurf;

Κριτήρια επιλογείς αετού kitesurf:

Κριτήριο 1: Αέρας

Ο αρχάριος θα πρέπει, γενικά, να επιλέξει πρώτα την παραλία που προτίθεται να μάθει και να δει ποια είναι η ένταση του ανέμου που κατά κανόνα επικρατεί.

Βάσει του στοιχείου αυτού θα επιλέξει το μέγεθος του αετού, έχοντας κι ως πρόσθετο κριτήριο ότι είναι καλύτερο ως αρχάριος να είναι underpowered παρά μονίμως over, από την άποψη της ασφάλειας.

Άλλωστε, όντας αρκετές φορές underpowered θα συνηθίσει να μάθει να κάνει pumping, κάτι που είναι απολύτως απαραίτητο σε όλους τους αναβάτες.

Αν είναι μονίμως over, τότε ο αετός θα τον πηγαίνει όπου αυτός θέλει μέχρι να καταλάβει ο αρχάριος τι γίνεται και γιατί όλα δείχνουν ανεξέλεγκτα.

Κριτήριο 2: Είδος αετού

Άλλα προτερήματα προσφέρει ένας high-aspect αετός και άλλα ένας low/medium-aspect.

Ο high aspect είναι πολύ γρηγορότερος, δεν συγχωρεί λάθη στον αρχάριο, απογειώνεται, κατά κανόνα, πιο δύσκολα από έναν low/medium aspect αετό (εξαίρεση reactive technology), είναι πιο ευπαθής.

Από την άλλη μεριά, βγάζει περισσότερα όρτσα και σε ασθενείς ανέμους και έχει μεγαλύτερο εύρος χρήσης.

O low/medium aspect είναι πιο φιλικός, απογειώνεται πολύ εύκολα (μην ξεχνάτε ότι ως αρχάριος θα ρίχνετε διαρκώς τον αετό στο νερό), συγχωρεί λάθη (κακό υπολογισμό της προ πορείας) και γενικά είναι το κατάλληλο είδος για να μάθει κανείς το άθλημα.

Ζητήστε αν σας αναλύσει ο προμηθευτής σας το είδος και το ΑR του αετού που θα αγοράσετε, τις συνθήκες στις οποίες θα αποδώσει το μέγιστο, τα χαρακτηριστικά και τις διαφορές του σε σχέση με τα υπόλοιπα μοντέλα,τις δυσκολίες που θα σας παρουσιάσει και, γενικά, απαιτήστε ανάλυση του των χαρακτηριστικών του προϊόντος, για να είστε σίγουρος ότι τα χρήματα που επενδύετε θα σας προσφέρουν ευχαρίστηση και όχι υπέρμετρη ταλαιπωρία.

Υπάρχουν πέντε διαφορετική τύποι σκαφών kitesurf που είναι οι εξής:

• Directionals
• Mutants
• Twin tips
• Wakeboards
• Foils

Oι τύποι σκαφών kitesurf:

Directionals:
Με αρχικούς σχεδιαστές άτομα, που προέρχονταν από τον χώρο του surf, windsurf και από περιοχές, που είχαν παράδοση στην εξέλιξη και στις δοκιμές τέτοιων σκαφών, όπως η Χαβάη, ήταν επόμενο τα kiteboards αυτού του είδους να μοιάζουν πολύ στο τελικό τους σχήμα με τα σκάφη αυτών των σπορ.

Τα πρώτα σκάφη kite ήταν ουσιαστικά μικρά σκάφη surf με μήκη που κυμαίνονταν από 190–230cm και είχαν όγκο από 35–55 lt.

Η εξέλιξη των σκαφών αυτών ήταν ραγδαία, οι διαστάσεις άλλαξαν, για να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες απαιτήσεις των αναβατών. Έτσι εμφανίστηκαν μικρά σκάφη directional με μήκος 160–180cm και όγκο 20–40 lt. Τα σκάφη αυτά ήταν αρκετά λεπτά όσον αφορά στο πάχος τους και είχαν λεπτά rails και διαφορετικό σχήμα. Όσον αφορά στα fins, που τα οδηγούν, άλλαdirectional είχαν τέσσερα fins, δύο μεγάλα fins πίσω και δύο πιο μικρά μπροστά και άλλα μόνο δύο στο πίσω μέρος του σκάφους, ενώ μερικά είχαν τρία.

Τελευταία, παρουσιάστηκαν και ακόμη μικρότερα σκάφη directionals με μήκος 145–165cm και όγκο 18–25 lt με πολύ μικρό πάχος και sharp rails (μυτερές κόγχες), που απευθύνονται στους πολύ προχωρημένους αναβάτες και για συγκεκριμένη χρήση σε κύμα.

Γενικά, τα Directional σκάφη είναι η κατηγορία με τα καλύτερα χαρακτηριστικά πλεύσης. Είναι τα σκάφη που ανεβαίνουν τα περισσότερα και ευκολότερα όρτσα, αναπτύσσουν τις μεγαλύτερες ταχύτητες και δίνουν τη δυνατότητα στον αναβάτη για πολύ ψηλά άλματα και τις περισσότερο θεαματικές φιγούρες. Συγκεκριμένα:

Η θέση των δεστρών στο deck, εξασφαλίζει στον αναβάτη την καλή τοποθέτηση του σώματος του πάνω στο σκάφος, η οποία παράλληλα με την τάση της έλξης του αετού, που έρχεται από την θέση εμπρός, επάνω και διαγώνια, δηλαδή από εκεί που βρίσκεται ο αετός, κάνουν τους δύο αυτούς άξονες κίνησης (αυτόν του σκάφους και αυτόν του αετού) να συμπίπτουν και έτσι να εξασφαλίζεται μία ομαλή κίνηση προς τα μπροστά. Τα περισσότερα λίτρα και το μεγαλύτερο μήκος της πλώρης του σκάφους από την θέση των δεστρών στο πίσω μέρος του, εκεί όπου διατηρεί το βάρος του ο αναβάτης, εξασφαλίζουν λιγότερες πτώσεις, μεγαλύτερη ταχύτητα και περισσότερα όρτσα. Δηλαδή, σε απότομο τράβηγμα του αετού προς τα μπροστά, η αντίδραση του μήκους και του όγκου της πλώρης – με τον όγκο και τις διαστάσεις που έχει σε ένα directional – είναι ικανή να αποτρέψει μία πτώση, ενώ το πέρασμα του κύματος ή του κοφτού τσοπ είναι πολύ πιο εύκολο και, σχεδόν, ανώδυνο.

Η σωστή θέση του σώματος, με το βάρος στο πίσω μέρος του σκάφους, αναγκάζει την προσήνεμη πλευρά και το πίσω μέρος του σκάφους να βυθιστεί στο νερό (κόγχιασμα). Έτσι η ουρά του σκάφους με τα fins λειτουργεί από μόνη της σωστά, ώστε να εξασφαλίζεται πιο εύκολα η σωστή πορεία προς τον άνεμο δηλαδή τα όρτσα, που με αυτά τα σκάφη είναι πράγματι πολύ πιο εύκολα από ότι με όλα τα άλλα είδη σκαφών. Η ταχύτητα του σκάφους είναι μεγαλύτερη από όλους τους άλλους τύπους σκαφών λόγω της θέσης του σώματος και λόγω του σχήματος του σκάφους. Με αυτά τα δύο πολύ καλά χαρακτηριστικά, που συνδυάζουν τα directionals, τα σκάφη αυτά δίνουν τη δυνατότητα στον αναβάτη να πάει πολύ περισσότερα όρτσα και να πραγματοποιήσει πολύ υψηλότερα άλματα.

Το μόνο πρόβλημα στα directionals είναι η στροφή, που απαιτεί αρκετά υψηλό επίπεδο τεχνικής, αφού για να στρίψουν απαιτείται πόντζα, δηλαδή το στρίψιμο του σκάφους με ταυτόχρονη αλλαγή της θέσης των ποδιών, ακριβώς, όπως συμβαίνει και στοwindsurf. Με τη διαφορά ότι στο kite η πόντζα είναι κάπως ευκολότερη, γιατί η δύναμη της έλξης, που δημιουργεί ο αετός προς τα πάνω, σταθεροποιεί αρκετά τον αναβάτη κατά την εκτέλεση της στροφής.

Η κατηγορία των directional σκαφών ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις όλων των αναβατών ανεξαρτήτως επιπέδου: Ο προχωρημένος κερδίζει σε ταχύτητα, σε σταθερότητα και σε πολύ ψηλότερα άλματα καθώς και σε extreme wave riding. Ο αρχάριος διευκολύνεται υπερβολικά λόγω του σχήματος του σκάφους κατά τις πρώτες του πορείες, γιατί το σκάφος κογχιάζει από μόνο του και σταθεροποιείται χωρίς να πλαγιολισθαίνει, όπως θα συνέβαινε με οποιαδήποτε άλλη κατηγορία σκάφους.

Mutants:

Οι απαιτήσεις για μικρότερο μήκος και πλάτος και η απόλυτη ανάγκη για λιγότερο όγκο και λίτρα οδήγησαν στη δημιουργία και άλλων τύπων σκαφών πέραν των αμιγώς directionals. Τα mutants είναι τα twin tip directionals ή τα αγαπημένα σκάφη όλων τωνpro (professional). Σκάφη που συνδυάζουν τα καλά χαρακτηριστικά ενός directional με την ευχρηστία ενός twin tip. Το μικρό τους μήκος και πλάτος, τα λίγα λίτρα, τα sharp rails, το διαφορετικό scoop και rocker line, η τοποθέτηση των δύο δεστρών πίσω από το κέντρο του σκάφους όσο αφορά τον διαμήκη άξονα αυτού, τους δίνει την δυνατότητα να κινηθούν και ως directional και ως twin tip, συνδυάζοντας τα καλύτερα από τα χαρακτηριστικά και των δύο κατηγοριών. Είναι σκάφη, που ποικίλλουν σε μήκος από 130-160cm, πλάτος από 37-40cm και όγκο 15-30 lt. Έχουν συνήθως 6 fins από τα οποία δύο είναι μεγάλα directional fins (parrot) και βρίσκονται στο πίσω μέρος. Τα υπόλοιπα είναι μικρά fin για twin tip και βρίσκονται δύο στη μέση και δύο στη μύτη του σκάφους.

Όταν οδηγούνται ως directionals, αναπτύσσουν μεγάλη ταχύτητα, έχουν πολύ καλό κράτημα στην πορεία, πηγαίνουν πολύ περισσότερα όρτσα από όλα τα σκάφη και δίνουν τη δυνατότητα για πολύ ψηλά άλματα και θεαματικές φιγούρες. Η στροφή και το πέρασμα από τη μια θέση στην άλλη, είναι, ίσως, από τους πλέον δύσκολους και εντυπωσιακούς ελιγμούς στο kite. Για τη δυσκολία τους αυτή και όλα τα καλά χαρακτηριστικά τους τα προτιμούν οι pro, γιατί είναι οι μόνοι ικανοί να τα εκμεταλλευτούν σωστά.

Όταν οδηγούνται ως twin tip χωρίς την εκτέλεση πόντζας (jibe) παρουσιάζουν την ιδιομορφία να εκτελούν τη μία πλεύση ωςdirectional και την άλλη ως twin tip με ό,τι διαφορά παρουσιάζει κάθε μία από αυτές, δηλαδή ως twin tip δεν πηγαίνουν τόσο πολλά όρτσα και δεν τρέχουν τόσο πολύ, ενώ η παράκεντρη θέση των δεστρών στο διαμήκη άξονα του σκάφους δημιουργεί μερικά προβλήματα γιατί το μικρό μήκος και τα μεγάλα fin της ουράς πιάνουν στο νερό και δυσκολεύουν την πορεία και τις φιγούρες. Με αυτόν τον τρόπο τα οδηγούν αυτοί που φαντάζονται ότι είναι pro. Σκάφη με περίεργα και καλά χαρακτηριστικά που απευθύνονται μόνο σε πολύ καλούς αναβάτες.

Twin tips:

Η κατηγορία αυτή δημιουργήθηκε από τους αναβάτες που προέρχονται από τον χώρο του snowboard, skateboard, in line skating, αλλά και από το water ski και το wakeboard. Αναβάτες προσανατολισμένοι στην εκτέλεση ελιγμών, πορειών και περιστροφών με τον ίδιο τρόπο και στις δύο κατευθύνσεις με στοιχεία από τα παραπάνω αθλήματα, εξέλιξαν σκάφη, που μπορούν να οδηγηθούν με τον ίδιον τρόπο και από τις δύο πλευρές, χωρίς την ανάγκη αλλαγής στη στάση του αναβάτη, ο οποίος στέκεται συνεχώς συμμετρικά στο κέντρο του σκάφους και μπορεί να χρησιμοποιήσει τη μύτη ως ουρά και την ουρά ως μύτη, από όπου και προέρχεται και το όνομα των σκαφών αυτών. Η θέση του σώματος και των ποδιών αν και δεν εξασφαλίζει το σωστό στυλ οδήγησης, βοηθά πολύ κατά την εκτέλεση των ελιγμών, ενώ δεν προσφέρει τις ανάλογες επιδόσεις όσον αφορά τη γωνία στα όρτσα, την ταχύτητα και την άνεση στην πλεύση.

Η εύκολη στροφή τα έκανε αγαπητά σε όλους. Γι’ αυτό η κατηγορία αυτή δεσπόζει σήμερα στο χώρο του kiteboarding.

Η κατηγορία χωρίζεται στα μεγάλα twin tip με μήκος 180-195cm, που προτείνονται στους βαρείς αναβάτες ή στους αρχαρίους που θέλουν να μπουν στο χώρο ή ακόμη και σε αυτούς που θα τα χρησιμοποιήσουν στο λίγο αέρα. Στα μεσαία twin tip με μήκος 160-180cm, που απευθύνονται σε όλους τους αναβάτες και, τέλος, στα μικρά, με μήκος από 140-160cm, που χρησιμοποιούνται λόγω του μικρού τους μήκους και όγκου, από τους πιο έμπειρους του χώρου και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Τα σκάφη αυτά έχουν 5fins, από 2 στα άκρα και ένα πέμπτο μικρότερο (half moon) στη μέση του σκάφους από την πλευρά, που πιέζεται το σκάφος με τις φτέρνες του αναβάτη (ή αλλιώς, την προσήνεμη πλευρά του σκάφους).

Η κατηγορία των twin tips έλκει τους περισσότερους αναβάτες για την ευκολία, που προσφέρει στις στροφές και στην άνεση κατά την εκτέλεση περίπλοκων ελιγμών. Είναι η κατηγορία των σκαφών που λόγω της μεγάλης απήχησης που είχε, δέχτηκε τις περισσότερες βελτιώσεις όχι μόνο όσον αφορά τις διαστάσεις μήκους, πλάτους και όγκου, αλλά και του νέου χαρακτηριστικού της ελαστικότητας του σκάφους (flex). Το σκάφος λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο κάτω από διαφορετική πίεση και οδήγημα από τον αναβάτη, αντιδρά και προσαρμόζεται στις πιέσεις που δέχεται, ενώ απορροφά τις ταλαντώσεις από τον κοφτό κυματισμό (chop) και εκτινάσσεται μετά από προγραμματισμένη πίεση για να βοηθήσει τον αναβάτη να πηδήξει ψηλά.

Wakeboards:

Είναι η κατηγορία που παρά τη μεγάλη διαφήμιση και τη συνεχή παρουσίαση μέσω του τύπου όλων των κορυφαίων αναβατών με wakeboard δεν κατόρθωσε ποτέ να προσελκύσει έστω και το ελάχιστο κοινό. Οι βασικοί λόγοι είναι η αδυναμία να φορεθεί με τον αετό σε πτήση χωρίς βοήθεια από δεύτερο άτομο και η μεγάλη δυσκολία μετά την πτώση του αετού να κολυμπήσει ο αναβάτης για να μπορέσει να τον απογειώσει, ενώ τα πόδια του είναι δεμένα μέσα στις μπότες. Επιπλέον, απαιτείται αυξημένη ικανότητα για πολύ καλό έλεγχο του αετού και το χειρισμό του σκάφους, το οποίο επειδή είναι πολύ μικρό 135-155cm και με πολύ λίγα λίτρα 10-15 lt, προϋποθέτει περισσότερη δύναμη έλξης από ότι τα άλλα σκάφη, ανεβάζοντας έτσι κατά πολύ το επίπεδο δυσκολίας.

Είναι απολύτως ακατάλληλα για αρχαρίους και απευθύνονται μόνο σε πολύ πεπειραμένους αναβάτες. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με τις ειδικές μπότες, γιατί ενδεχόμενη χρήση με απλές δέστρες δεν θα έχει τις ανάλογες επιδόσεις κατά τις πλεύσεις ενώ παράλληλα γίνεται και επικίνδυνο για τα πόδια.

Τα wakeboard σκάφη του kite δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για wakeboard πίσω από μηχανοκίνητο σκάφος, λόγω του διαφορετικού και περισσότερο επίπεδου scoop – rocker line, που τα κάνει υπερβολικά γρήγορα και επικίνδυνα κατά τις στροφές, ενώ τα αντίστοιχα σκάφη για wakeboard, λόγω των λιγότερων fins, των πιο στρογγυλεμένων πλευρών και του πιο ανασηκωμένου scoop – rocker line, δεν επιτυγχάνουν πολλά όρτσα και δεν μπορούν να αναπτύξουν μεγάλη ταχύτητα. Το μόνο καλό των wakeboard είναι ότι κατά τη διάρκεια θεαματικών ελιγμών και κυρίως των περιστροφών δεν φεύγουν τα πόδια του αναβάτη από τις δέστρες, αλλά παραμένουν σταθερά στη θέση τους.

Υπάρχουν τρεις διαφορετικές Κατηγορίες SUP σκαφών που είναι οι εξής:

• all around
• wave boards
• racing boards

Οι κατηγορίες των σκαφών ποικίλουν σε χαρακτηριστικά, επιδόσεις, τρόπους κατασκευής.

Τα SUP σκάφη και τα κουπιά τους δεν μπορούν να διαχωριστούν τελείως και είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους γιατί πολύ μεγάλο ρόλο σε αυτό τον διαχωρισμό παίζει και η ικανότητα του αναβάτη.

Οι κατασκευαστές προσπαθούν να διαφοροποιηθούν ο ένας από τον άλλον παρουσιάζοντας όλο και κάτι διαφορετικό προκειμένου να προσελκύσουν το αγοραστικό κοινό.

Οι κύριες κατηγορίες και οι σοβαροί τρόποι κατασκευής είναι αυτοί που φαίνονται πολύ περισσότερο όχι μόνο λόγω της εμφάνισης, αλλά παράλληλα και λόγω της τιμής που τα διαχωρίζει από τα υπόλοιπα, πάντα ακριβότερα.

Ο εξοπλισμός, όσο και αν σας ακούγεται περίεργο έχει χαρακτήρα που καθορίζεται, είτε από τις συνθήκες του περιβάλλοντος που χρησιμοποιείται (flatwater cruising, waves), είτε από την ανταπόκριση ή την αντίδραση στις όποιες κινήσεις εσείς θα κάνετε (στροφή, ευστάθεια).

Ο χαρακτήρας του κάθε σκάφους εξαρτάται κυρίως από την σχεδίαση και μετά από τα υλικά και τον τρόπο κατασκευής. Αυτά καθορίζουν την συμπεριφορά του στο νερό.

 

Με λίγα λόγια SUP για racing και cruising, SUP για κύματα, ή κάτι ενδιάμεσο δηλαδή SUP all around.

Υπάρχει επίσης μια κατηγορία που περιλαμβάνει σκάφη εκπαιδευτικά που χρησιμοποιούνται από σχολές κατά κύριο λόγο αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και από βαρύς αναβάτες ή από αναβάτες που δεν επιθυμούν επιδόσεις αλλά θέλουν να κάνουν εύκολα και ευχάριστα SUP αυτοί, η οικογένεια τους και οι φίλοι τους.

Κατηγορίες stand up paddle:

SUP all around:

Είναι η περισσότερο διαδεδομένη Κατηγορίες SUP σκαφών και περιλαμβάνει SUP όλων σχεδόν των διαστάσεων με χαρακτηριστικά που βρίσκονται ανάμεσα στις 2 κύριες κατηγορίες, δηλαδή στα racing και τα wave SUP.

Είναι σκάφη που δε βαθμολογούνται με άριστα στις επιδόσεις τους όσο αφορά την ταχύτητα και την κατευθυντικότητα, ούτε έχουν καλές κριτικές για την κοφτή στροφή και το ride στο κύμα όπως τα wave SUP.

Είναι SUP που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε όλες τις συνθήκες από όλους τους αναβάτες. Κύρια στοιχεία τους είναι η ευκολία της χρήσης και η ευχαρίστηση που προσφέρουν από την αρχή χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια.

 

Στα μεγάλα μεγέθη από 12’6” , 12’0” , 11’5” ,11’0” και οι μεταξύ αυτών διαστάσεις μπορούν να χαρακτηριστούν σαν cruising boards, δηλαδή SUP για μεγάλες αποστάσεις ή downwind racing για τον οποιοδήποτε αναβάτη.

Τα ίδια SUP μπορεί να είναι η επιλογή του αρχάριου που μετά από λίγες φορές χρήσης μπορεί να καταλάβει και να πάρει τα καλά τους χαρακτηριστικά και να τα χρησιμοποιήσει ανάλογα.

 

Τα ίδια SUP μπορεί να είναι αυτά με τα οποία θα πάρουμε εύκολα τα πρώτα μας κύματα, μικρά ή μεγάλα.

Επίσης είναι τα SUP που θα μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν οι φίλοι μας, η γυναίκα μας και τα παιδιά μας στις οποιαδήποτε συνθήκες.

Οι λίγο μικρότερες διαστάσεις 10’5”, 10’0”, 9’5” της ίδιας κατηγορίας απευθύνονται στους ελαφρύτερους αναβάτες όπως ελαφρύς άντρες, γυναίκες, έφηβους ή παιδιά.

SUP wave boards:

Η δεύτερη περισσότερο διαδεδομένη κατηγορία είναι η wave, όχι γιατί όλοι οι αναβάτες που μπαίνουν στο SUP, ασχολούνται με το wave αλλά γιατί οι surfers ανά τον κόσμο στην προσπάθεια τους να μη χάσουν ένα κύμα είδαν την εύκολη για αυτούς λύση, το κουπί και ήρθαν στο SUP.

 

Με αυτό τον τρόπο πολύ πιο εύκολα διαλέγουν και παίρνουν όποιο κύμα επιθυμούν.

Τα SUP αυτής της κατηγορίας έχουν διαστάσεις από 11’0”, 10’5”, 10’0”, 9’0”, 8’5” και φτάνουν μέχρι 7’0”.

Το πλάτος ποικίλλει στα μεγάλα μεγέθη από 27”, 28” και στα μικρά 28”, 29”.

Είναι σκάφη πιο δύσκολα, πιο τεχνικά και απευθύνονται σε συγκεκριμένο κοινό και σε συγκεκριμένες συνθήκες, δηλαδή κύματα.

Η σχεδίαση στα μικρά wave SUP σκάφη είναι παρόμοια των surf longboards και τα χαρακτηριστικά τους στην πλεύση μοιάζουν πολύ.

SUP racing boards:

Είναι η κατηγορία που κερδίζει συνεχώς κοινό και μεγαλώνει με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου.

Περιλαμβάνει σκάφη με διαστάσεις από 11’0”, 12’0” έως 14’0” και 17’0” και πλάτη 26’0” και 27’0”.

Με απλά λόγια τα SUP αυτής της κατηγορίας είναι all around σκάφη με μικρές διαφορές στο σχήμα και πολύ καλύτερες επιδόσεις, σε σχέση με τα κλασσικά all around. Έχουν καλύτερες επιδόσεις στο cruising και στο downwind paddling ενώ υστερούν στα κύματα.

 

Η διαφορά είναι όμως πολύ μεγάλη για αυτούς που δε θα ψάξουν τα κύματα.

Αυτή η κατηγορία μεγαλώνει γρήγορα και εύκολα, γιατί αυτοί που ασχολούνται με το SUP σε λίμνες, ποτάμια και σε παραλίες με chop water (κοφτό κυματισμό ή κύμα μέχρι 1 μέτρο) απολαμβάνουν τα χαρακτηριστικά και τις επιδόσεις που προσφέρουν αυτά τα SUP.

Αυτοί που βλέπουν το SUP σαν εναλλακτικό τρόπο γυμναστικής, όχι στο γυμναστήριο, αλλά στην φύση και θέλουν να καταλαβαίνουν την ώθηση που παίρνουν από το κάθε χτύπημα του κουπιού που κάνουν.

Αυτοί που θέλουν, να διανύουν με δυο σωστές κουπιές την διπλή απόσταση από αυτή που διανύει κάποιος με ένα all around SUP που κάνει 4 κουπιές.

 

Οι περισσότεροι αγώνες που γίνονται, είναι αγώνες long distance downwind, sprint, είναι εύκολοι, ευχάριστοι και το κοινό που ασχολείται με αυτούς αυξάνεται συνέχεια και αυτό γίνεται με τον ευκολότερο τρόπο αν θα διανύσετε την ίδια απόσταση 3 φορές, θα έχετε 3 διαφορετικές επιδόσεις, με την πρώτη χειρότερη, την δεύτερη καλύτερη και την τρίτη πολύ καλύτερη, βλέπετε δηλαδή τις επιδόσεις σας να βελτιώνονται, την φυσική σας κατάσταση να αλλάζει και τότε αρχίζετε να μπαίνετε στο νόημα του τι είναι η πραγματική γυμναστική μέσα στη φύση και τι είναι το SUP.

Τα χέρια, οι ώμοι, οι ραχιαίοι δυναμώνουν με το κουπί, οι κοιλιακοί, οι μηροί, οι γλουτοί και οι γάμπες σφίγγουν στην προσπάθεια για συνεχή ισορροπία και τέλος η καρδιά αρχίζει και δουλεύει διαφορετικά.

Τα ίδια σκάφη μπορούν να χρησιμοποιηθούν και από αρχάριους αλλά με σχετική δυσκολία, ενώ στα πόδια καλών αναβατών μπορούν να κάνουν τα πάντα.

 

Το αποτέλεσμα σε αυτό το υπέροχο άθλημα είναι το ίδιο, διασκέδαση και γυμναστική συνδυάζονται αρμονικά με την φύση προσφέροντας στιγμές χαλάρωσης.

Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που σας το συνιστούμε ανεπιφύλακτα και που επίσης έχει γίνει τόσο δημοφιλές ανά τον κόσμο.

Προσέξτε την επιλογή σας, γιατί ο εξοπλισμός είναι ο κύριος παράγων που θα σας δώσει αυτές τις στιγμές.

Το σύστημα depower αφορά τους 4-line αετούς και βασίζεται στη φιλοσοφία της δυνατότητας της αυξομείωσης της δύναμης του αετού κατά τη διάρκεια της πτήσης αυτού.

Στην περίπτωση των 4-line αετών τα δύο σχοινιά, που ξεκινούν από την αριστερή και τη δεξιά άκρη της μάτσας,

καταλήγουν στο πίσω μέρος του αετού, ενώ, αντιθέτως,τα σχοινιά του μπροστινού τμήματος του αετού καταλήγουν στο σύστημα depower και στο τριμαριστήρι,που βρίσκεται στο κέντρο της μάτσας.

Οι ειδικές αυτές συνδεσμολογίες των σχοινιών του αετού επιτρέπουν την ρύθμιση της δύναμης του αετού με δύο τρόπους.

• Σταθερή ρύθμιση της απαιτούμενης δύναμης με την αυξομείωση του μήκους των εμπρός σχοινιών του αετού με το τριμαριστήρι (depower) που αλλάζει την γωνία προσβολής του αετού.
• Αλλαγή της δύναμης του αετού με την μετακίνηση της μάτσας του αετού πάνω και κάτω που επιτυγχάνεται με την αλλαγή της γωνίας προσβολής του αετού που γίνεται αυτή την φορά με την αυξομείωση του μήκους των πίσω σχοινιών.

Depower:
 Με το τράβηγμα προς τα κάτω του ιμάντα του depower κατά μερικά εκατοστά, αποδυναμώνεται ο αετός.

Αυτό συμβαίνει, επειδή αλλάζει η γωνία προσβολής του αετού, αφού το εμπρόσθιο μέρος αυτού κατεβαίνει προς τα κάτω.

Συνεπώς, όταν θέλει ο αναβάτης να μειώσει τη δύναμη του αετού του αισθητά, τότε την ρυθμίζει με την βοήθεια του ιμάντα του depower.

Η αντίθετη διαδικασία με την ελευθέρωση του ιμάντα προς τα πάνω ακολουθείται για να προσδοθεί μεγαλύτερη δύναμη στον αετό.

Προσοχή όταν μεγαλώνει η γωνία προσβολής του αετού μειώνεται η ταχύτητα του και αυξάνεται η δύναμη του

Το αντίθετο όταν μειώνεται η γωνία προσβολής αυξάνεται η ταχύτητα και μειώνεται η δύναμη.

Bar movement:
Εάν η επιθυμητή ρύθμιση είναι μικρή, π.χ. (μία σπηλιάδα ή σε ένα άλμα ή σε ένα transision) τότε αρκεί η κίνηση της μάτσας προς τα πάνω ή προς τα κάτω.

Στην περίπτωση αυτή, λειτουργεί η διαδικασία αλλαγής της δύναμης του αετού με την αλλαγή της γωνίας προσβολής του αετού από το χείλος εκφυγής (πίσω μέρος του αετού).

• Με το τράβηγμα της μάτσας προς τα κάτω, προστίθεται δύναμη στον αετό, εφόσον κατεβαίνει προς τα κάτω το πίσω μέρος αυτού και η γωνία προσβολής του γίνεται θετική.
• Ανεβάζοντας τη μάτσα προς τα πάνω, η γωνία προσβολής μικραίνει και κατά συνέπεια, αποδυναμώνεται ο αετός.

Η βασική διαφορά ανάμεσα στους δύο τρόπους ρύθμισης είναι ότι η ρύθμιση με το τριμαριστήρι του depower είναι:

• Σταθερή
• Εχει μεγαλύτερο αποτέλεσμα, με την έννοια ότι π.χ. ένα εκατοστό διαφορά στον ιμάντα του depower οδηγεί σε μεγάλη, συγκριτικά, αυξομείωση της δύναμης.

Κι αυτό, γιατί αλλάζει, επί της ουσίας, το μήκος των μπροστινών σχοινιών του αετού και μαζί η γωνία προσβολής της πτέρυγας του αετού που πετά.

Αντιθέτως, η ρύθμιση μέσω μάτσας

• Δεν είναι σταθερή και μεταβάλλεται εύκολα με την αλλαγή της θέσης της μάτσας πάνω – κάτω
• Είναι μικρότερου εύρους όσο αφορά την δύναμη γιατί η δυνατότητα αλλαγής της γωνίας προσβολής είναι μικρή και κατ’ επέκταση μικρή και η αλλαγή στη δύναμη του αετού.

O εξοπλισμός kitesurf είναι πολύ βασικό να έχει ελεγχθεί να είναι συντηρημένος και τα λειτουργεί σωστά.

 

O εξοπλισμός kitesurf περιλαμβάνει τα εξής :

Wetsuit, ισοθερμική φόρμα:

Σίγουρα στην αρχή θα ξεκινάτε από την παραλία, αλλά θα απομακρύνεστε από αυτή.

Κι επειδή οι ικανότητές σας δεν θα είναι τέτοιες για να επιστρέψετε στο αρχικό σημείο, συχνά θα χρειασθεί να παραμείνετε ώρα στο νερό, αλλά και να κολυμπήσετε.

Η φόρμα θα διατηρήσει τη θερμοκρασία του σώματός σας σταθερή, έτσι ώστε να εξοικονομήσετε δυνάμεις, για να μπορέσετε να επιστρέψετε.

Επίσης, θα σας προφυλάξει από μικροχτυπήματα και από την αυξημένη υπεριώδη ακτινοβολία.

Leash:

Οι συνδετικοί ιμάντες που ενώνουν τον αετό και το σκάφος με τον αναβάτη. Όσον αφορά στο σύστημα της σύνδεσής σας με τον αετό, το safety leash είναι απαραίτητο σε κάθε αετό.

Μερικές εταιρείες δεν το προσφέρουν όχι γιατί δεν το κρίνουν αναγκαίο αλλά γιατί είναι μια από τις κατοχυρωμένες πατέντες της πρωτοπόρου στο χώρο εταιρείας WIPIKA και είναι αναγκασμένες να πληρώσουν δικαιώματα για την αντιγραφή και του συστήματος αυτού.

Εσείς, όμως, μπορείτε να το ζητήσετε ως έξτρα, να το προσαρμόσετε στο δικό σας αετό και να το χρησιμοποιήσετε όποτε υπάρξει κίνδυνος.

Για το leash του σκάφους υπάρχουν διάφοροι τύποι όπως αυτό που χρησιμοποιούν οι surfers στην Χαβάη, που συνδέει το σκάφος με το πόδι, αλλά και οι εξελιγμένοι τύποι για το kiteboard, όπως τα reel leashes, τα οποία μοιάζουν με τα αυξομειούμενου μήκους λουριά που δένουν τους σκύλους.

Το πλεονέκτημα των συγκεκριμένων leashes είναι ότι το σκάφος απομακρύνεται κατά την πτώση, δεν έρχεται κοντά στον αναβάτη απότομα και γρήγορα και δεν μπλέκεται ανάμεσα στα πόδια του.

Γυαλιά:

Η υπεριώδης ακτινοβολία, που πολλαπλασιάζεται από την αντανάκλαση της στην επιφάνεια της θάλασσας,

αλλά και το γεγονός ότι το βλέμμα του αναβάτη είναι συνεχώς στραμμένο προς τον ήλιο και τον ουρανό καθιστούν την χρήση ειδικών γυαλιών ή,έστω, κοινών γυαλιών ηλίου, απαραίτητη.

Harness, γάντζος:

Όσοι ασχολούνται με το windsurf γνωρίζουν το τρίτο χέρι, δηλαδή το γάντζο τους, που τους ξεκουράζει σε όλες τις διαδικασίες μεταφέροντας το σύνολο των δυνάμεων στο γάντζο και όχι στα χέρια του αναβάτη.

Οι διαφορές όμως ανάμεσα στους γάντζους του windsurf, που μπορεί κάποιοι να έχουν με τους πραγματικά σχεδιασμένους γάντζους για kite είναι πολύ μεγάλες:

Οι ενισχύσεις στα επιλεγμένα σημεία, η ανατομία με το μεγαλύτερο κάθισμα, οι διαφορετικοί ιμάντες και το spreader bar δεν επιτρέπουν το ανασήκωμα του γάντζου, το τράβηγμα ανάμεσα στα πόδια, την μη σωστή στήριξη στη μέση, γιατί τώρα οι δυνάμεις, που ασκούνται από τον αετό στον αναβάτη δεν έχουν την ίδια φορά όπως στο windsurf, αλλά τον τραβούν και προς τα πάνω δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα σε όσους χρησιμοποιούν γάντζους του windsurf.

Τα καινούρια spreader bar είναι διαφορετικά σχεδιασμένα, γιατί ανασηκώνονται προς τα πάνω κι έχουν ειδικές θέσεις ανάρτησης των συστημάτων πρόσδεσης και ασφαλείας του αετού.

Shoe, Παπούτσια:

Μπορεί να μην τα έχετε συνηθίσει, να τα αποφεύγετε στο windsurf, να τα κατακρίνετε σας ιδέα ή να ανήκετε στους αναστενάρηδες, που περπατούν σε αναμμένα κάρβουνα.

Οι αχινοί, όμως, τα σπασμένα μπουκάλια, οι κοφτερές πέτρες, τα αγκάθια, τα ξύλα με σκουριασμένα καρφιά έχουν αντίθετη άποψη για τα αισθήματά σας και για τις θρησκευτικές σας πεποιθήσεις.

Και σας περιμένουν εκεί που δεν φαντάζεστε, ανεξαρτήτως επιπέδου, για τον κύριο λόγο ότι έχετε το βλέμμα πάντοτε στον ουρανό για τον έλεγχο του αετού.

Από το πρώτο σας ξεκίνημα στην παραλία, που σας ανασηκώνει και σας τραβά ανεξέλεγκτα ο αετός, μέχρι και την απρόσμενη έξοδό σας στη γειτονική και άγνωστη παραλία παραμονεύουν κάθε λογής κίνδυνοι, που το μόνο μέσο για να τους αποφύγετε είναι να φοράτε τα ειδικά παπούτσια.

Helmet or protection hat, Κράνος:
Αν και στη μοτοσικλέτα σας μπορεί να μην το χρησιμοποιείτε παρά τα αυστηρά πρόστιμα και την αναγκαιότητα της χρήσης του για τη σωματική σας ακεραιότητα, εδώ οι όροι αλλάζουν γιατί αντίπαλος γίνεται το ίδιο σας το σκάφος,

το οποίο λόγω του leash που το συνδέει με σας, ύστερα από οποιαδήποτε πτώση σας ακολουθεί και έρχεται να χτυπήσει το μοναδικό μέρος του σώματος σας, που βρίσκεται έξω από το νερό:

Δηλαδή, το κεφάλι σας. Και να ‘στε σίγουροι ότι δεν αστοχεί ποτέ.

Life vest, impact vest, σωσίβιο:

Απαραίτητο εξάρτημα τόσο στον αρχάριο όσο και στον προχωρημένο.

Από το πρώτο body dragging θα αισθανθείτε την αναγκαιότητα της χρήσης του, γιατί ο αετός όταν θα σας τραβά απότομα και περίεργα δεν υπολογίζει αν το κεφάλι σας είναι μέσα ή έξω από το νερό κι αν εσείς μπορείτε να αναπνεύσετε ή όχι.

Όσο για τους προχωρημένους, ρωτήστε τους για την ασφάλεια που προσφέρει κατά τις πτώσεις μετά από ψηλά άλματα.

Σίγουρα απαραίτητο βοήθημα για όσες φορές θα χρειασθεί να κάνετε κάποιες προσπάθειες για water start του αετού ή να τον τυλίξετε και να κολυμπήσετε για να επιστρέψετε στην παραλία.

Αν σας άρεσε μια βόλτα με τον άνεμο;

Μην ξεχάσετε πως ο εξοπλισμός kitesurf θέλει φροντίδα,μην ξεχάσετε να τον πλύνετε καλά για να τον προετοιμάσετε για το επόμενο session. Αποθηκεύστε τον εξοπλισμό σας σωστά σε ασφαλές μέρος.

Περιγραφή του αθλήματος

Το kitesurf προέρχεται από το συνδυασμό πολλών άλλων αθλημάτων (windsurfing, waterski, wakeboard, paragliding)

Από μία άποψη θα μπορούσε να θεωρηθεί η φυσική εξέλιξη του windsurfing, αφού η χρήση ελαφρύτερου εξοπλισμού προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες στον αναβάτη.

Ο αναβάτης χρησιμοποιεί ένα μικρό σκάφος, το οποίο οδηγεί ενώ κρατά τη μάτσα, που τον συνδέει με μακριά σχοινιά με τον αετό.

Το βασικό χαρακτηριστικό, που διακρίνει το kiteboarding, είναι η δύναμη της άντωσης

Με την οποία ο αναβάτης μπορεί να χρησιμοποιήσει την έλξη του αετού προς τα πάνω, για να πραγματοποιήσει πολύ ψηλά άλματα και, κατά συνέπεια, εντυπωσιακότατους ελιγμούς.

Αυτή η δύναμη είναι και το στοιχείο, που διαφοροποιεί το kiteboarding από τα υπόλοιπα θαλάσσια αθλήματα

Ο αναβάτης χρησιμοποιεί μεν τη δύναμη της έλξης (είτε του σκάφους όπως στο wakeboard ή το water ski) είτε του πανιού (όπως στο windsurf),

με τα οποία, όμως, αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο και έχει περιορισμένες δυνατότητες αλμάτων, αφού η έλξη αυτή δεν τον ωθεί προς τα πάνω, άρα, δεν έχει τα προτερήματα,

που του προσφέρουν τα μακριά σχοινιά (20–30μ) του αετού σε συνδυασμό, πάντοτε, με τη δύναμη της άντωσης.

Πλεονεκτήματα του kiteboard

• Ο kitesurfer δεν χρειάζεται να κυνηγά τον πολύ αέρα.

Από τα 2-3 bft μπορεί κάποιος να επιδοθεί στο συγκεκριμένο άθλημα εκτελώντας εντυπωσιακούς ελιγμούς και ψηλά άλματα.

Ο λόγος είναι απλός:

Σε ύψος 15-30m από την επιφάνεια της θάλασσας, εκεί που πετά ο αετός, εμφανίζεται το φαινόμενο του ground effect και ο αέρας είναι 40% δυνατότερος από ό,τι στην επιφάνεια του νερού δίνοντάς στον αναβάτη την δυνατότητα να κάνει kite και στην άπνοια.

• Το kite μαθαίνεται πολύ εύκολα σε σχέση με άλλα θαλάσσια αθλήματα.

Χρειάζονται μόλις 2-3 ώρες με κάποιον εκπαιδευτή, για να μπορέσει ο αρχάριος αναβάτης να πετύχει το waterstart και να κάνει την πρώτη του πορεία.

1. Το kite είναι ανεξάρτητο από τη βοηθητική έλξη σκάφους και, άρα, πολύ πιο ανέξοδο από πολλά μηχανοκίνητα σπορ, όπως π.χ. το wakeboard.
2. Ο εξοπλισμός του kite είναι μικρός σε όγκο και βάρος. Έτσι γίνεται εύκολη η μεταφορά του. Στην ανάγκη τον βάζει κανείς και πάνω στο μηχανάκι του.
3. Το kite, στην ουσία, χρειάζεται λιγότερα έξοδα απ’ ότι το windsurf. Γιατί οι 4-line αετοί με την δυνατότητα των depower συστημάτων τους έχουν μεγάλο εύρος χρήσης. Έτσι, ένας αετός ισοδυναμεί με 3 πανιά windsurf και, φυσικά, ο αναβάτης δεν χρειάζεται ούτε κατάρτια ούτε μεγάλες μάτσες.
4. Το kite είναι το μόνο άθλημα όπου νιώθει κανείς τη μοναδικότητα της τρίτης διάστασης, που δεν μπορεί να αισθανθεί κανείς σε κανένα άλλο σπορ, της δύναμης της άντωσης.

Χάρη στην δύναμη της άντωσης μπορεί κανείς να κάνει άλματα ακόμη και στο flat νερό. Άλλωστε, τα άλματα στο kite είναι πολύ ευκολότερα από ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο άθλημα.

Από τον πρώτο κιόλας μήνα ο αρχάριος μπορεί να δοκιμάσει άλματα, κάτι το οποίο στο windsurf είναι πραγματικά αδύνατον.

Η πιο διαδεδομένη εμπειρική κλίμακα είναι Η κλίμακα Beaufort.

O άνεμος είναι η φυσική κίνηση του ατμοσφαιρικού αέρα που ρέει παράλληλα προς το έδαφος. Αιτία του ανέμου είναι η οριζόντια διαφορά της ατμοσφαιρικής πίεσης ή η διαφορά θέρμανση ξηράς-νερού.

Όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά πίεσης μεταξύ δύο δεδομένων σημείων τόσο μεγαλύτερη είναι και η ένταση ανέμου.

 

Ως κατεύθυνση ανέμου θεωρείται η κατεύθυνση από την οποία πνέει ο άνεμος και ως ένταση του ανέμου θεωρείται το μέτρο της ταχύτητας του ανέμου στην κλίμακα Beaufort

 

Η ένταση του ανέμου μπορεί να μετρηθεί με διάφορες εμπειρικές και αριθμητικές κλίμακες. Μια ευρέως διαδεδομένη εμπειρική κλίμακα είναι Η κλίμακα Beaufort, ενώ αριθμητικές κλίμακες είναι τα m/s, km/h και οι κόμβοι.

 

 

1 κόμβος = 1 ναυτικό μίλι ανά ώρα=1852 μέτρα ανά ώρα
1kn=1.852 km/h=0.5144 m/s

 

Στον ακόλουθο πίνακα δίνεται η αντιστοιχία της κλίμακας Beaufort με τα m/s, τα km/h και τους κόμβους.

Η κλίμακα Beaufort – Κατάσταση ξηράς