Κοπή Πρωτοχρονιάτικης πίτας 2017 του Athens watersports club

Tην Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017 προσκαλούμε όλα τα μέλη, τους αθλητές και τους φίλους του Athens Watersports club στην κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας 2020.

Υπάρχουν τρεις διαφορετικές κατηγορίες αετών που είναι οι εξής:

• C kites
• Bow kites
• SLE (Supported Leading Edge) ή υβρίδια

Με επιδόσεις που τρομάζουν, δυσκολία που απαιτεί χρόνο, προσπάθεια και συστηματική προπόνηση για να δει κάποιος το τελικό αποτέλεσμα που θαυμάζουμε όλοι όταν παρακολουθούμε αθλητές πραγματικούς να τους χρησιμοποιούν.

C αετοί, το συνώνυμο του freestyle, εκτόνωση όλης της δύναμης στις 60 έως 45 μοίρες για pop με πολλά G, κάθετο εκρηκτικό άλμα, σφιχτό pivot, μικρή δύναμη έλξης στις περιστροφές/kiteloops, στις προσπάθειες για handlepasses ο καθαρόαιμος αετός για επίδοξους αθλητές, ένας αετός για αθλητές και όχι μόνο.

Με στόχο να γίνει το άθλημα πιο εύκολο αλλά και προσιτό στον καθένα οι εταιρείες παρουσίασαν τα bow kites, ανοικτά C σχήματα αετών που δεν τρέχουν πολύ, έχουν μεγάλο εύρος χρήσης, είναι πολύ εύκολα στην πτήση, στις απογειώσεις από το νερό απευθύνονται σε όλους, δεν ενθουσιάζουν με τις επιδόσεις τους αλλά από την άλλη τους ικανοποιούν όλους.

Άλλαξαν την ροή του αθλήματος και έφεραν νέο κόσμο σ’αυτό το άθλημα.

Το άοσμο, άχρωμο, άγευστο kite που προσφέρουν αυτοί οι αετοί δηλαδή η εύκολη πτήση, η έλλειψη επιδόσεων, νεύρου, δύναμης, χαρακτήρα, τους έβαλε στο περιθώριο, τους χαρακτήρισε school kites και τους άφησε εκεί.

Ο συνδυασμός των καλών χαρακτηριστικών των bow kites και των επιδόσεων των C kites με ανάλογες μίξεις και αναλογίες από κάθε κατηγορία έδωσαν αετούς που ικανοποιούν τις απαιτήσεις όλων, καλά χαρακτηριστικά πτήσης, ασφάλεια, πολύ καλές επιδόσεις ήταν και είναι η συνταγή της επιτυχίας.

Μια πτέρυγα ανάμεσα σε C kites και Bow kites που στηρίζεται και διατηρεί το σωστό σχήμα σε όλη την διάρκεια της πτήσης σε μια συνδεσμολογία μικρών σχοινιών στο χείλος προσβολής εξ’ ου και το όνομα της SLE (Supported Leading Edge).

Ποικίλουν με διαφορές που άλλους, μπορεί κάποιος να τον χαρακτηρίσει περισσότερο sport μοντέλο και με έμφαση στις επιδόσεις και άλλους περισσότερο εύκολους και φιλικούς για αρχάριους αμέσως

Ποιος είναι ο κατάλληλος Αετός kitesurf;

Ο αρχάριος θα πρέπει, γενικά, να επιλέξει πρώτα την παραλία που προτίθεται να μάθει και να δει ποια είναι η ένταση του ανέμου που κατά κανόνα επικρατεί.

Βάσει του στοιχείου αυτού θα επιλέξει το μέγεθος του αετού, έχοντας κι ως πρόσθετο κριτήριο ότι είναι καλύτερο ως αρχάριος να είναι underpowered παρά μονίμως over, από την άποψη της ασφάλειας.

Άλλωστε, όντας αρκετές φορές underpowered θα συνηθίσει να μάθει να κάνει pumping, κάτι που είναι απολύτως απαραίτητο σε όλους τους αναβάτες.

Αν είναι μονίμως over, τότε ο αετός θα τον πηγαίνει όπου αυτός θέλει μέχρι να καταλάβει ο αρχάριος τι γίνεται και γιατί όλα δείχνουν ανεξέλεγκτα.

Άλλα προτερήματα προσφέρει ένας high-aspect αετός και άλλα ένας low/medium-aspect.

Ο high aspect είναι πολύ γρηγορότερος, δεν συγχωρεί λάθη στον αρχάριο, απογειώνεται, κατά κανόνα, πιο δύσκολα από έναν low/medium aspect αετό (εξαίρεση reactive technology), είναι πιο ευπαθής.

Από την άλλη μεριά, βγάζει περισσότερα όρτσα και σε ασθενείς ανέμους και έχει μεγαλύτερο εύρος χρήσης.

O low/medium aspect είναι πιο φιλικός, απογειώνεται πολύ εύκολα (μην ξεχνάτε ότι ως αρχάριος θα ρίχνετε διαρκώς τον αετό στο νερό), συγχωρεί λάθη (κακό υπολογισμό της προ πορείας) και γενικά είναι το κατάλληλο είδος για να μάθει κανείς το άθλημα.

Ζητήστε αν σας αναλύσει ο προμηθευτής σας το είδος και το ΑR του αετού που θα αγοράσετε, τις συνθήκες στις οποίες θα αποδώσει το μέγιστο, τα χαρακτηριστικά και τις διαφορές του σε σχέση με τα υπόλοιπα μοντέλα,τις δυσκολίες που θα σας παρουσιάσει και, γενικά, απαιτήστε ανάλυση του των χαρακτηριστικών του προϊόντος, για να είστε σίγουρος ότι τα χρήματα που επενδύετε θα σας προσφέρουν ευχαρίστηση και όχι υπέρμετρη ταλαιπωρία.

Υπάρχουν πέντε διαφορετική τύποι σκαφών kitesurf που είναι οι εξής:

• Directionals
• Mutants
• Twin tips
• Wakeboards
• Foils

Τα πρώτα σκάφη kite ήταν ουσιαστικά μικρά σκάφη surf με μήκη που κυμαίνονταν από 190–230cm και είχαν όγκο από 35–55 lt.

Η εξέλιξη των σκαφών αυτών ήταν ραγδαία, οι διαστάσεις άλλαξαν, για να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες απαιτήσεις των αναβατών. Έτσι εμφανίστηκαν μικρά σκάφη directional με μήκος 160–180cm και όγκο 20–40 lt. Τα σκάφη αυτά ήταν αρκετά λεπτά όσον αφορά στο πάχος τους και είχαν λεπτά rails και διαφορετικό σχήμα. Όσον αφορά στα fins, που τα οδηγούν, άλλαdirectional είχαν τέσσερα fins, δύο μεγάλα fins πίσω και δύο πιο μικρά μπροστά και άλλα μόνο δύο στο πίσω μέρος του σκάφους, ενώ μερικά είχαν τρία.

Τελευταία, παρουσιάστηκαν και ακόμη μικρότερα σκάφη directionals με μήκος 145–165cm και όγκο 18–25 lt με πολύ μικρό πάχος και sharp rails (μυτερές κόγχες), που απευθύνονται στους πολύ προχωρημένους αναβάτες και για συγκεκριμένη χρήση σε κύμα.

Γενικά, τα Directional σκάφη είναι η κατηγορία με τα καλύτερα χαρακτηριστικά πλεύσης. Είναι τα σκάφη που ανεβαίνουν τα περισσότερα και ευκολότερα όρτσα, αναπτύσσουν τις μεγαλύτερες ταχύτητες και δίνουν τη δυνατότητα στον αναβάτη για πολύ ψηλά άλματα και τις περισσότερο θεαματικές φιγούρες. Συγκεκριμένα:

Η θέση των δεστρών στο deck, εξασφαλίζει στον αναβάτη την καλή τοποθέτηση του σώματος του πάνω στο σκάφος, η οποία παράλληλα με την τάση της έλξης του αετού, που έρχεται από την θέση εμπρός, επάνω και διαγώνια, δηλαδή από εκεί που βρίσκεται ο αετός, κάνουν τους δύο αυτούς άξονες κίνησης (αυτόν του σκάφους και αυτόν του αετού) να συμπίπτουν και έτσι να εξασφαλίζεται μία ομαλή κίνηση προς τα μπροστά. Τα περισσότερα λίτρα και το μεγαλύτερο μήκος της πλώρης του σκάφους από την θέση των δεστρών στο πίσω μέρος του, εκεί όπου διατηρεί το βάρος του ο αναβάτης, εξασφαλίζουν λιγότερες πτώσεις, μεγαλύτερη ταχύτητα και περισσότερα όρτσα. Δηλαδή, σε απότομο τράβηγμα του αετού προς τα μπροστά, η αντίδραση του μήκους και του όγκου της πλώρης – με τον όγκο και τις διαστάσεις που έχει σε ένα directional – είναι ικανή να αποτρέψει μία πτώση, ενώ το πέρασμα του κύματος ή του κοφτού τσοπ είναι πολύ πιο εύκολο και, σχεδόν, ανώδυνο.

Η σωστή θέση του σώματος, με το βάρος στο πίσω μέρος του σκάφους, αναγκάζει την προσήνεμη πλευρά και το πίσω μέρος του σκάφους να βυθιστεί στο νερό (κόγχιασμα). Έτσι η ουρά του σκάφους με τα fins λειτουργεί από μόνη της σωστά, ώστε να εξασφαλίζεται πιο εύκολα η σωστή πορεία προς τον άνεμο δηλαδή τα όρτσα, που με αυτά τα σκάφη είναι πράγματι πολύ πιο εύκολα από ότι με όλα τα άλλα είδη σκαφών. Η ταχύτητα του σκάφους είναι μεγαλύτερη από όλους τους άλλους τύπους σκαφών λόγω της θέσης του σώματος και λόγω του σχήματος του σκάφους. Με αυτά τα δύο πολύ καλά χαρακτηριστικά, που συνδυάζουν τα directionals, τα σκάφη αυτά δίνουν τη δυνατότητα στον αναβάτη να πάει πολύ περισσότερα όρτσα και να πραγματοποιήσει πολύ υψηλότερα άλματα.

Το μόνο πρόβλημα στα directionals είναι η στροφή, που απαιτεί αρκετά υψηλό επίπεδο τεχνικής, αφού για να στρίψουν απαιτείται πόντζα, δηλαδή το στρίψιμο του σκάφους με ταυτόχρονη αλλαγή της θέσης των ποδιών, ακριβώς, όπως συμβαίνει και στοwindsurf. Με τη διαφορά ότι στο kite η πόντζα είναι κάπως ευκολότερη, γιατί η δύναμη της έλξης, που δημιουργεί ο αετός προς τα πάνω, σταθεροποιεί αρκετά τον αναβάτη κατά την εκτέλεση της στροφής.

Η κατηγορία των directional σκαφών ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις όλων των αναβατών ανεξαρτήτως επιπέδου: Ο προχωρημένος κερδίζει σε ταχύτητα, σε σταθερότητα και σε πολύ ψηλότερα άλματα καθώς και σε extreme wave riding. Ο αρχάριος διευκολύνεται υπερβολικά λόγω του σχήματος του σκάφους κατά τις πρώτες του πορείες, γιατί το σκάφος κογχιάζει από μόνο του και σταθεροποιείται χωρίς να πλαγιολισθαίνει, όπως θα συνέβαινε με οποιαδήποτε άλλη κατηγορία σκάφους.

Οι απαιτήσεις για μικρότερο μήκος και πλάτος και η απόλυτη ανάγκη για λιγότερο όγκο και λίτρα οδήγησαν στη δημιουργία και άλλων τύπων σκαφών πέραν των αμιγώς directionals. Τα mutants είναι τα twin tip directionals ή τα αγαπημένα σκάφη όλων τωνpro (professional). Σκάφη που συνδυάζουν τα καλά χαρακτηριστικά ενός directional με την ευχρηστία ενός twin tip. Το μικρό τους μήκος και πλάτος, τα λίγα λίτρα, τα sharp rails, το διαφορετικό scoop και rocker line, η τοποθέτηση των δύο δεστρών πίσω από το κέντρο του σκάφους όσο αφορά τον διαμήκη άξονα αυτού, τους δίνει την δυνατότητα να κινηθούν και ως directional και ως twin tip, συνδυάζοντας τα καλύτερα από τα χαρακτηριστικά και των δύο κατηγοριών. Είναι σκάφη, που ποικίλλουν σε μήκος από 130-160cm, πλάτος από 37-40cm και όγκο 15-30 lt. Έχουν συνήθως 6 fins από τα οποία δύο είναι μεγάλα directional fins (parrot) και βρίσκονται στο πίσω μέρος. Τα υπόλοιπα είναι μικρά fin για twin tip και βρίσκονται δύο στη μέση και δύο στη μύτη του σκάφους.

Όταν οδηγούνται ως directionals, αναπτύσσουν μεγάλη ταχύτητα, έχουν πολύ καλό κράτημα στην πορεία, πηγαίνουν πολύ περισσότερα όρτσα από όλα τα σκάφη και δίνουν τη δυνατότητα για πολύ ψηλά άλματα και θεαματικές φιγούρες. Η στροφή και το πέρασμα από τη μια θέση στην άλλη, είναι, ίσως, από τους πλέον δύσκολους και εντυπωσιακούς ελιγμούς στο kite. Για τη δυσκολία τους αυτή και όλα τα καλά χαρακτηριστικά τους τα προτιμούν οι pro, γιατί είναι οι μόνοι ικανοί να τα εκμεταλλευτούν σωστά.

Όταν οδηγούνται ως twin tip χωρίς την εκτέλεση πόντζας (jibe) παρουσιάζουν την ιδιομορφία να εκτελούν τη μία πλεύση ωςdirectional και την άλλη ως twin tip με ό,τι διαφορά παρουσιάζει κάθε μία από αυτές, δηλαδή ως twin tip δεν πηγαίνουν τόσο πολλά όρτσα και δεν τρέχουν τόσο πολύ, ενώ η παράκεντρη θέση των δεστρών στο διαμήκη άξονα του σκάφους δημιουργεί μερικά προβλήματα γιατί το μικρό μήκος και τα μεγάλα fin της ουράς πιάνουν στο νερό και δυσκολεύουν την πορεία και τις φιγούρες. Με αυτόν τον τρόπο τα οδηγούν αυτοί που φαντάζονται ότι είναι pro. Σκάφη με περίεργα και καλά χαρακτηριστικά που απευθύνονται μόνο σε πολύ καλούς αναβάτες.

Η κατηγορία αυτή δημιουργήθηκε από τους αναβάτες που προέρχονται από τον χώρο του snowboard, skateboard, in line skating, αλλά και από το water ski και το wakeboard. Αναβάτες προσανατολισμένοι στην εκτέλεση ελιγμών, πορειών και περιστροφών με τον ίδιο τρόπο και στις δύο κατευθύνσεις με στοιχεία από τα παραπάνω αθλήματα, εξέλιξαν σκάφη, που μπορούν να οδηγηθούν με τον ίδιον τρόπο και από τις δύο πλευρές, χωρίς την ανάγκη αλλαγής στη στάση του αναβάτη, ο οποίος στέκεται συνεχώς συμμετρικά στο κέντρο του σκάφους και μπορεί να χρησιμοποιήσει τη μύτη ως ουρά και την ουρά ως μύτη, από όπου και προέρχεται και το όνομα των σκαφών αυτών. Η θέση του σώματος και των ποδιών αν και δεν εξασφαλίζει το σωστό στυλ οδήγησης, βοηθά πολύ κατά την εκτέλεση των ελιγμών, ενώ δεν προσφέρει τις ανάλογες επιδόσεις όσον αφορά τη γωνία στα όρτσα, την ταχύτητα και την άνεση στην πλεύση.

Η εύκολη στροφή τα έκανε αγαπητά σε όλους. Γι’ αυτό η κατηγορία αυτή δεσπόζει σήμερα στο χώρο του kiteboarding.

Η κατηγορία χωρίζεται στα μεγάλα twin tip με μήκος 180-195cm, που προτείνονται στους βαρείς αναβάτες ή στους αρχαρίους που θέλουν να μπουν στο χώρο ή ακόμη και σε αυτούς που θα τα χρησιμοποιήσουν στο λίγο αέρα. Στα μεσαία twin tip με μήκος 160-180cm, που απευθύνονται σε όλους τους αναβάτες και, τέλος, στα μικρά, με μήκος από 140-160cm, που χρησιμοποιούνται λόγω του μικρού τους μήκους και όγκου, από τους πιο έμπειρους του χώρου και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Τα σκάφη αυτά έχουν 5fins, από 2 στα άκρα και ένα πέμπτο μικρότερο (half moon) στη μέση του σκάφους από την πλευρά, που πιέζεται το σκάφος με τις φτέρνες του αναβάτη (ή αλλιώς, την προσήνεμη πλευρά του σκάφους).

Η κατηγορία των twin tips έλκει τους περισσότερους αναβάτες για την ευκολία, που προσφέρει στις στροφές και στην άνεση κατά την εκτέλεση περίπλοκων ελιγμών. Είναι η κατηγορία των σκαφών που λόγω της μεγάλης απήχησης που είχε, δέχτηκε τις περισσότερες βελτιώσεις όχι μόνο όσον αφορά τις διαστάσεις μήκους, πλάτους και όγκου, αλλά και του νέου χαρακτηριστικού της ελαστικότητας του σκάφους (flex). Το σκάφος λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο κάτω από διαφορετική πίεση και οδήγημα από τον αναβάτη, αντιδρά και προσαρμόζεται στις πιέσεις που δέχεται, ενώ απορροφά τις ταλαντώσεις από τον κοφτό κυματισμό (chop) και εκτινάσσεται μετά από προγραμματισμένη πίεση για να βοηθήσει τον αναβάτη να πηδήξει ψηλά.

Είναι η κατηγορία που παρά τη μεγάλη διαφήμιση και τη συνεχή παρουσίαση μέσω του τύπου όλων των κορυφαίων αναβατών με wakeboard δεν κατόρθωσε ποτέ να προσελκύσει έστω και το ελάχιστο κοινό. Οι βασικοί λόγοι είναι η αδυναμία να φορεθεί με τον αετό σε πτήση χωρίς βοήθεια από δεύτερο άτομο και η μεγάλη δυσκολία μετά την πτώση του αετού να κολυμπήσει ο αναβάτης για να μπορέσει να τον απογειώσει, ενώ τα πόδια του είναι δεμένα μέσα στις μπότες. Επιπλέον, απαιτείται αυξημένη ικανότητα για πολύ καλό έλεγχο του αετού και το χειρισμό του σκάφους, το οποίο επειδή είναι πολύ μικρό 135-155cm και με πολύ λίγα λίτρα 10-15 lt, προϋποθέτει περισσότερη δύναμη έλξης από ότι τα άλλα σκάφη, ανεβάζοντας έτσι κατά πολύ το επίπεδο δυσκολίας.

Είναι απολύτως ακατάλληλα για αρχαρίους και απευθύνονται μόνο σε πολύ πεπειραμένους αναβάτες. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με τις ειδικές μπότες, γιατί ενδεχόμενη χρήση με απλές δέστρες δεν θα έχει τις ανάλογες επιδόσεις κατά τις πλεύσεις ενώ παράλληλα γίνεται και επικίνδυνο για τα πόδια.

Τα wakeboard σκάφη του kite δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για wakeboard πίσω από μηχανοκίνητο σκάφος, λόγω του διαφορετικού και περισσότερο επίπεδου scoop – rocker line, που τα κάνει υπερβολικά γρήγορα και επικίνδυνα κατά τις στροφές, ενώ τα αντίστοιχα σκάφη για wakeboard, λόγω των λιγότερων fins, των πιο στρογγυλεμένων πλευρών και του πιο ανασηκωμένου scoop – rocker line, δεν επιτυγχάνουν πολλά όρτσα και δεν μπορούν να αναπτύξουν μεγάλη ταχύτητα. Το μόνο καλό των wakeboard είναι ότι κατά τη διάρκεια θεαματικών ελιγμών και κυρίως των περιστροφών δεν φεύγουν τα πόδια του αναβάτη από τις δέστρες, αλλά παραμένουν σταθερά στη θέση τους.

Στην περίπτωση των 4-line αετών τα δύο σχοινιά, που ξεκινούν από την αριστερή και τη δεξιά άκρη της μάτσας,

καταλήγουν στο πίσω μέρος του αετού, ενώ, αντιθέτως,τα σχοινιά του μπροστινού τμήματος του αετού καταλήγουν στο σύστημα depower και στο τριμαριστήρι,που βρίσκεται στο κέντρο της μάτσας.

• Σταθερή ρύθμιση της απαιτούμενης δύναμης με την αυξομείωση του μήκους των εμπρός σχοινιών του αετού με το τριμαριστήρι (depower) που αλλάζει την γωνία προσβολής του αετού.
• Αλλαγή της δύναμης του αετού με την μετακίνηση της μάτσας του αετού πάνω και κάτω που επιτυγχάνεται με την αλλαγή της γωνίας προσβολής του αετού που γίνεται αυτή την φορά με την αυξομείωση του μήκους των πίσω σχοινιών.

Αυτό συμβαίνει, επειδή αλλάζει η γωνία προσβολής του αετού, αφού το εμπρόσθιο μέρος αυτού κατεβαίνει προς τα κάτω.

Συνεπώς, όταν θέλει ο αναβάτης να μειώσει τη δύναμη του αετού του αισθητά, τότε την ρυθμίζει με την βοήθεια του ιμάντα του depower.

Η αντίθετη διαδικασία με την ελευθέρωση του ιμάντα προς τα πάνω ακολουθείται για να προσδοθεί μεγαλύτερη δύναμη στον αετό.

Προσοχή όταν μεγαλώνει η γωνία προσβολής του αετού μειώνεται η ταχύτητα του και αυξάνεται η δύναμη του

Το αντίθετο όταν μειώνεται η γωνία προσβολής αυξάνεται η ταχύτητα και μειώνεται η δύναμη.

Στην περίπτωση αυτή, λειτουργεί η διαδικασία αλλαγής της δύναμης του αετού με την αλλαγή της γωνίας προσβολής του αετού από το χείλος εκφυγής (πίσω μέρος του αετού).

• Με το τράβηγμα της μάτσας προς τα κάτω, προστίθεται δύναμη στον αετό, εφόσον κατεβαίνει προς τα κάτω το πίσω μέρος αυτού και η γωνία προσβολής του γίνεται θετική.
• Ανεβάζοντας τη μάτσα προς τα πάνω, η γωνία προσβολής μικραίνει και κατά συνέπεια, αποδυναμώνεται ο αετός.

• Σταθερή
• Εχει μεγαλύτερο αποτέλεσμα, με την έννοια ότι π.χ. ένα εκατοστό διαφορά στον ιμάντα του depower οδηγεί σε μεγάλη, συγκριτικά, αυξομείωση της δύναμης.

Κι αυτό, γιατί αλλάζει, επί της ουσίας, το μήκος των μπροστινών σχοινιών του αετού και μαζί η γωνία προσβολής της πτέρυγας του αετού που πετά.

• Δεν είναι σταθερή και μεταβάλλεται εύκολα με την αλλαγή της θέσης της μάτσας πάνω – κάτω
• Είναι μικρότερου εύρους όσο αφορά την δύναμη γιατί η δυνατότητα αλλαγής της γωνίας προσβολής είναι μικρή και κατ’ επέκταση μικρή και η αλλαγή στη δύναμη του αετού.

O εξοπλισμός kitesurf είναι πολύ βασικό να έχει ελεγχθεί να είναι συντηρημένος και τα λειτουργεί σωστά.

O εξοπλισμός kitesurf περιλαμβάνει τα εξής :

Σίγουρα στην αρχή θα ξεκινάτε από την παραλία, αλλά θα απομακρύνεστε από αυτή.

Κι επειδή οι ικανότητές σας δεν θα είναι τέτοιες για να επιστρέψετε στο αρχικό σημείο, συχνά θα χρειασθεί να παραμείνετε ώρα στο νερό, αλλά και να κολυμπήσετε.

Η φόρμα θα διατηρήσει τη θερμοκρασία του σώματός σας σταθερή, έτσι ώστε να εξοικονομήσετε δυνάμεις, για να μπορέσετε να επιστρέψετε.

Επίσης, θα σας προφυλάξει από μικροχτυπήματα και από την αυξημένη υπεριώδη ακτινοβολία.

Οι συνδετικοί ιμάντες που ενώνουν τον αετό και το σκάφος με τον αναβάτη. Όσον αφορά στο σύστημα της σύνδεσής σας με τον αετό, το safety leash είναι απαραίτητο σε κάθε αετό.

Μερικές εταιρείες δεν το προσφέρουν όχι γιατί δεν το κρίνουν αναγκαίο αλλά γιατί είναι μια από τις κατοχυρωμένες πατέντες της πρωτοπόρου στο χώρο εταιρείας WIPIKA και είναι αναγκασμένες να πληρώσουν δικαιώματα για την αντιγραφή και του συστήματος αυτού.

Εσείς, όμως, μπορείτε να το ζητήσετε ως έξτρα, να το προσαρμόσετε στο δικό σας αετό και να το χρησιμοποιήσετε όποτε υπάρξει κίνδυνος.

Για το leash του σκάφους υπάρχουν διάφοροι τύποι όπως αυτό που χρησιμοποιούν οι surfers στην Χαβάη, που συνδέει το σκάφος με το πόδι, αλλά και οι εξελιγμένοι τύποι για το kiteboard, όπως τα reel leashes, τα οποία μοιάζουν με τα αυξομειούμενου μήκους λουριά που δένουν τους σκύλους.

Το πλεονέκτημα των συγκεκριμένων leashes είναι ότι το σκάφος απομακρύνεται κατά την πτώση, δεν έρχεται κοντά στον αναβάτη απότομα και γρήγορα και δεν μπλέκεται ανάμεσα στα πόδια του.

Η υπεριώδης ακτινοβολία, που πολλαπλασιάζεται από την αντανάκλαση της στην επιφάνεια της θάλασσας,

αλλά και το γεγονός ότι το βλέμμα του αναβάτη είναι συνεχώς στραμμένο προς τον ήλιο και τον ουρανό καθιστούν την χρήση ειδικών γυαλιών ή,έστω, κοινών γυαλιών ηλίου, απαραίτητη.

Όσοι ασχολούνται με το windsurf γνωρίζουν το τρίτο χέρι, δηλαδή το γάντζο τους, που τους ξεκουράζει σε όλες τις διαδικασίες μεταφέροντας το σύνολο των δυνάμεων στο γάντζο και όχι στα χέρια του αναβάτη.

Οι διαφορές όμως ανάμεσα στους γάντζους του windsurf, που μπορεί κάποιοι να έχουν με τους πραγματικά σχεδιασμένους γάντζους για kite είναι πολύ μεγάλες:

Οι ενισχύσεις στα επιλεγμένα σημεία, η ανατομία με το μεγαλύτερο κάθισμα, οι διαφορετικοί ιμάντες και το spreader bar δεν επιτρέπουν το ανασήκωμα του γάντζου, το τράβηγμα ανάμεσα στα πόδια, την μη σωστή στήριξη στη μέση, γιατί τώρα οι δυνάμεις, που ασκούνται από τον αετό στον αναβάτη δεν έχουν την ίδια φορά όπως στο windsurf, αλλά τον τραβούν και προς τα πάνω δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα σε όσους χρησιμοποιούν γάντζους του windsurf.

Τα καινούρια spreader bar είναι διαφορετικά σχεδιασμένα, γιατί ανασηκώνονται προς τα πάνω κι έχουν ειδικές θέσεις ανάρτησης των συστημάτων πρόσδεσης και ασφαλείας του αετού.

Μπορεί να μην τα έχετε συνηθίσει, να τα αποφεύγετε στο windsurf, να τα κατακρίνετε σας ιδέα ή να ανήκετε στους αναστενάρηδες, που περπατούν σε αναμμένα κάρβουνα.

Οι αχινοί, όμως, τα σπασμένα μπουκάλια, οι κοφτερές πέτρες, τα αγκάθια, τα ξύλα με σκουριασμένα καρφιά έχουν αντίθετη άποψη για τα αισθήματά σας και για τις θρησκευτικές σας πεποιθήσεις.

Και σας περιμένουν εκεί που δεν φαντάζεστε, ανεξαρτήτως επιπέδου, για τον κύριο λόγο ότι έχετε το βλέμμα πάντοτε στον ουρανό για τον έλεγχο του αετού.

Από το πρώτο σας ξεκίνημα στην παραλία, που σας ανασηκώνει και σας τραβά ανεξέλεγκτα ο αετός, μέχρι και την απρόσμενη έξοδό σας στη γειτονική και άγνωστη παραλία παραμονεύουν κάθε λογής κίνδυνοι, που το μόνο μέσο για να τους αποφύγετε είναι να φοράτε τα ειδικά παπούτσια.

το οποίο λόγω του leash που το συνδέει με σας, ύστερα από οποιαδήποτε πτώση σας ακολουθεί και έρχεται να χτυπήσει το μοναδικό μέρος του σώματος σας, που βρίσκεται έξω από το νερό:

Δηλαδή, το κεφάλι σας. Και να ‘στε σίγουροι ότι δεν αστοχεί ποτέ.

Απαραίτητο εξάρτημα τόσο στον αρχάριο όσο και στον προχωρημένο.

Από το πρώτο body dragging θα αισθανθείτε την αναγκαιότητα της χρήσης του, γιατί ο αετός όταν θα σας τραβά απότομα και περίεργα δεν υπολογίζει αν το κεφάλι σας είναι μέσα ή έξω από το νερό κι αν εσείς μπορείτε να αναπνεύσετε ή όχι.

Όσο για τους προχωρημένους, ρωτήστε τους για την ασφάλεια που προσφέρει κατά τις πτώσεις μετά από ψηλά άλματα.

Σίγουρα απαραίτητο βοήθημα για όσες φορές θα χρειασθεί να κάνετε κάποιες προσπάθειες για water start του αετού ή να τον τυλίξετε και να κολυμπήσετε για να επιστρέψετε στην παραλία.

Μην ξεχάσετε πως ο εξοπλισμός kitesurf θέλει φροντίδα,μην ξεχάσετε να τον πλύνετε καλά για να τον προετοιμάσετε για το επόμενο session. Αποθηκεύστε τον εξοπλισμό σας σωστά σε ασφαλές μέρος.

Περιγραφή του αθλήματος

Το kitesurf προέρχεται από το συνδυασμό πολλών άλλων αθλημάτων (windsurfing, waterski, wakeboard, paragliding)

Από μία άποψη θα μπορούσε να θεωρηθεί η φυσική εξέλιξη του windsurfing, αφού η χρήση ελαφρύτερου εξοπλισμού προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες στον αναβάτη.

Ο αναβάτης χρησιμοποιεί ένα μικρό σκάφος, το οποίο οδηγεί ενώ κρατά τη μάτσα, που τον συνδέει με μακριά σχοινιά με τον αετό.

Το βασικό χαρακτηριστικό, που διακρίνει το kiteboarding, είναι η δύναμη της άντωσης

Με την οποία ο αναβάτης μπορεί να χρησιμοποιήσει την έλξη του αετού προς τα πάνω, για να πραγματοποιήσει πολύ ψηλά άλματα και, κατά συνέπεια, εντυπωσιακότατους ελιγμούς.

Αυτή η δύναμη είναι και το στοιχείο, που διαφοροποιεί το kiteboarding από τα υπόλοιπα θαλάσσια αθλήματα

Ο αναβάτης χρησιμοποιεί μεν τη δύναμη της έλξης (είτε του σκάφους όπως στο wakeboard ή το water ski) είτε του πανιού (όπως στο windsurf),

με τα οποία, όμως, αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο και έχει περιορισμένες δυνατότητες αλμάτων, αφού η έλξη αυτή δεν τον ωθεί προς τα πάνω, άρα, δεν έχει τα προτερήματα,

που του προσφέρουν τα μακριά σχοινιά (20–30μ) του αετού σε συνδυασμό, πάντοτε, με τη δύναμη της άντωσης.

Πλεονεκτήματα του kiteboard

• Ο kitesurfer δεν χρειάζεται να κυνηγά τον πολύ αέρα.

Από τα 2-3 bft μπορεί κάποιος να επιδοθεί στο συγκεκριμένο άθλημα εκτελώντας εντυπωσιακούς ελιγμούς και ψηλά άλματα.

Ο λόγος είναι απλός:

Σε ύψος 15-30m από την επιφάνεια της θάλασσας, εκεί που πετά ο αετός, εμφανίζεται το φαινόμενο του ground effect και ο αέρας είναι 40% δυνατότερος από ό,τι στην επιφάνεια του νερού δίνοντάς στον αναβάτη την δυνατότητα να κάνει kite και στην άπνοια.

• Το kite μαθαίνεται πολύ εύκολα σε σχέση με άλλα θαλάσσια αθλήματα.

Χρειάζονται μόλις 2-3 ώρες με κάποιον εκπαιδευτή, για να μπορέσει ο αρχάριος αναβάτης να πετύχει το waterstart και να κάνει την πρώτη του πορεία.

1. Το kite είναι ανεξάρτητο από τη βοηθητική έλξη σκάφους και, άρα, πολύ πιο ανέξοδο από πολλά μηχανοκίνητα σπορ, όπως π.χ. το wakeboard.
2. Ο εξοπλισμός του kite είναι μικρός σε όγκο και βάρος. Έτσι γίνεται εύκολη η μεταφορά του. Στην ανάγκη τον βάζει κανείς και πάνω στο μηχανάκι του.
3. Το kite, στην ουσία, χρειάζεται λιγότερα έξοδα απ’ ότι το windsurf. Γιατί οι 4-line αετοί με την δυνατότητα των depower συστημάτων τους έχουν μεγάλο εύρος χρήσης. Έτσι, ένας αετός ισοδυναμεί με 3 πανιά windsurf και, φυσικά, ο αναβάτης δεν χρειάζεται ούτε κατάρτια ούτε μεγάλες μάτσες.
4. Το kite είναι το μόνο άθλημα όπου νιώθει κανείς τη μοναδικότητα της τρίτης διάστασης, που δεν μπορεί να αισθανθεί κανείς σε κανένα άλλο σπορ, της δύναμης της άντωσης.

Χάρη στην δύναμη της άντωσης μπορεί κανείς να κάνει άλματα ακόμη και στο flat νερό. Άλλωστε, τα άλματα στο kite είναι πολύ ευκολότερα από ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο άθλημα.

Από τον πρώτο κιόλας μήνα ο αρχάριος μπορεί να δοκιμάσει άλματα, κάτι το οποίο στο windsurf είναι πραγματικά αδύνατον.