Τύποι σκαφών kitesurf
Υπάρχουν πέντε διαφορετική τύποι σκαφών kitesurf που είναι οι εξής:
- Directionals
- Mutants
- Twin tips
- Wakeboards
- Foils
Με αρχικούς σχεδιαστές άτομα, που προέρχονταν από τον χώρο του surf, windsurf και από περιοχές, που είχαν παράδοση στην εξέλιξη και στις δοκιμές τέτοιων σκαφών, όπως η Χαβάη, ήταν επόμενο τα kiteboards αυτού του είδους να μοιάζουν πολύ στο τελικό τους σχήμα με τα σκάφη αυτών των σπορ.
Τα πρώτα σκάφη kite ήταν ουσιαστικά μικρά σκάφη surf με μήκη που κυμαίνονταν από 190–230cm και είχαν όγκο από 35–55 lt.
Η εξέλιξη των σκαφών αυτών ήταν ραγδαία, οι διαστάσεις άλλαξαν, για να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες απαιτήσεις των αναβατών. Έτσι εμφανίστηκαν μικρά σκάφη directional με μήκος 160–180cm και όγκο 20–40 lt. Τα σκάφη αυτά ήταν αρκετά λεπτά όσον αφορά στο πάχος τους και είχαν λεπτά rails και διαφορετικό σχήμα. Όσον αφορά στα fins, που τα οδηγούν, άλλαdirectional είχαν τέσσερα fins, δύο μεγάλα fins πίσω και δύο πιο μικρά μπροστά και άλλα μόνο δύο στο πίσω μέρος του σκάφους, ενώ μερικά είχαν τρία.
Τελευταία, παρουσιάστηκαν και ακόμη μικρότερα σκάφη directionals με μήκος 145–165cm και όγκο 18–25 lt με πολύ μικρό πάχος και sharp rails (μυτερές κόγχες), που απευθύνονται στους πολύ προχωρημένους αναβάτες και για συγκεκριμένη χρήση σε κύμα.
Γενικά, τα Directional σκάφη είναι η κατηγορία με τα καλύτερα χαρακτηριστικά πλεύσης. Είναι τα σκάφη που ανεβαίνουν τα περισσότερα και ευκολότερα όρτσα, αναπτύσσουν τις μεγαλύτερες ταχύτητες και δίνουν τη δυνατότητα στον αναβάτη για πολύ ψηλά άλματα και τις περισσότερο θεαματικές φιγούρες. Συγκεκριμένα:
Η θέση των δεστρών στο deck, εξασφαλίζει στον αναβάτη την καλή τοποθέτηση του σώματος του πάνω στο σκάφος, η οποία παράλληλα με την τάση της έλξης του αετού, που έρχεται από την θέση εμπρός, επάνω και διαγώνια, δηλαδή από εκεί που βρίσκεται ο αετός, κάνουν τους δύο αυτούς άξονες κίνησης (αυτόν του σκάφους και αυτόν του αετού) να συμπίπτουν και έτσι να εξασφαλίζεται μία ομαλή κίνηση προς τα μπροστά. Τα περισσότερα λίτρα και το μεγαλύτερο μήκος της πλώρης του σκάφους από την θέση των δεστρών στο πίσω μέρος του, εκεί όπου διατηρεί το βάρος του ο αναβάτης, εξασφαλίζουν λιγότερες πτώσεις, μεγαλύτερη ταχύτητα και περισσότερα όρτσα. Δηλαδή, σε απότομο τράβηγμα του αετού προς τα μπροστά, η αντίδραση του μήκους και του όγκου της πλώρης – με τον όγκο και τις διαστάσεις που έχει σε ένα directional – είναι ικανή να αποτρέψει μία πτώση, ενώ το πέρασμα του κύματος ή του κοφτού τσοπ είναι πολύ πιο εύκολο και, σχεδόν, ανώδυνο.
Η σωστή θέση του σώματος, με το βάρος στο πίσω μέρος του σκάφους, αναγκάζει την προσήνεμη πλευρά και το πίσω μέρος του σκάφους να βυθιστεί στο νερό (κόγχιασμα). Έτσι η ουρά του σκάφους με τα fins λειτουργεί από μόνη της σωστά, ώστε να εξασφαλίζεται πιο εύκολα η σωστή πορεία προς τον άνεμο δηλαδή τα όρτσα, που με αυτά τα σκάφη είναι πράγματι πολύ πιο εύκολα από ότι με όλα τα άλλα είδη σκαφών. Η ταχύτητα του σκάφους είναι μεγαλύτερη από όλους τους άλλους τύπους σκαφών λόγω της θέσης του σώματος και λόγω του σχήματος του σκάφους. Με αυτά τα δύο πολύ καλά χαρακτηριστικά, που συνδυάζουν τα directionals, τα σκάφη αυτά δίνουν τη δυνατότητα στον αναβάτη να πάει πολύ περισσότερα όρτσα και να πραγματοποιήσει πολύ υψηλότερα άλματα.
Το μόνο πρόβλημα στα directionals είναι η στροφή, που απαιτεί αρκετά υψηλό επίπεδο τεχνικής, αφού για να στρίψουν απαιτείται πόντζα, δηλαδή το στρίψιμο του σκάφους με ταυτόχρονη αλλαγή της θέσης των ποδιών, ακριβώς, όπως συμβαίνει και στοwindsurf. Με τη διαφορά ότι στο kite η πόντζα είναι κάπως ευκολότερη, γιατί η δύναμη της έλξης, που δημιουργεί ο αετός προς τα πάνω, σταθεροποιεί αρκετά τον αναβάτη κατά την εκτέλεση της στροφής.
Η κατηγορία των directional σκαφών ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις όλων των αναβατών ανεξαρτήτως επιπέδου: Ο προχωρημένος κερδίζει σε ταχύτητα, σε σταθερότητα και σε πολύ ψηλότερα άλματα καθώς και σε extreme wave riding. Ο αρχάριος διευκολύνεται υπερβολικά λόγω του σχήματος του σκάφους κατά τις πρώτες του πορείες, γιατί το σκάφος κογχιάζει από μόνο του και σταθεροποιείται χωρίς να πλαγιολισθαίνει, όπως θα συνέβαινε με οποιαδήποτε άλλη κατηγορία σκάφους.
Οι απαιτήσεις για μικρότερο μήκος και πλάτος και η απόλυτη ανάγκη για λιγότερο όγκο και λίτρα οδήγησαν στη δημιουργία και άλλων τύπων σκαφών πέραν των αμιγώς directionals. Τα mutants είναι τα twin tip directionals ή τα αγαπημένα σκάφη όλων τωνpro (professional). Σκάφη που συνδυάζουν τα καλά χαρακτηριστικά ενός directional με την ευχρηστία ενός twin tip. Το μικρό τους μήκος και πλάτος, τα λίγα λίτρα, τα sharp rails, το διαφορετικό scoop και rocker line, η τοποθέτηση των δύο δεστρών πίσω από το κέντρο του σκάφους όσο αφορά τον διαμήκη άξονα αυτού, τους δίνει την δυνατότητα να κινηθούν και ως directional και ως twin tip, συνδυάζοντας τα καλύτερα από τα χαρακτηριστικά και των δύο κατηγοριών. Είναι σκάφη, που ποικίλλουν σε μήκος από 130-160cm, πλάτος από 37-40cm και όγκο 15-30 lt. Έχουν συνήθως 6 fins από τα οποία δύο είναι μεγάλα directional fins (parrot) και βρίσκονται στο πίσω μέρος. Τα υπόλοιπα είναι μικρά fin για twin tip και βρίσκονται δύο στη μέση και δύο στη μύτη του σκάφους.
Όταν οδηγούνται ως directionals, αναπτύσσουν μεγάλη ταχύτητα, έχουν πολύ καλό κράτημα στην πορεία, πηγαίνουν πολύ περισσότερα όρτσα από όλα τα σκάφη και δίνουν τη δυνατότητα για πολύ ψηλά άλματα και θεαματικές φιγούρες. Η στροφή και το πέρασμα από τη μια θέση στην άλλη, είναι, ίσως, από τους πλέον δύσκολους και εντυπωσιακούς ελιγμούς στο kite. Για τη δυσκολία τους αυτή και όλα τα καλά χαρακτηριστικά τους τα προτιμούν οι pro, γιατί είναι οι μόνοι ικανοί να τα εκμεταλλευτούν σωστά.
Όταν οδηγούνται ως twin tip χωρίς την εκτέλεση πόντζας (jibe) παρουσιάζουν την ιδιομορφία να εκτελούν τη μία πλεύση ωςdirectional και την άλλη ως twin tip με ό,τι διαφορά παρουσιάζει κάθε μία από αυτές, δηλαδή ως twin tip δεν πηγαίνουν τόσο πολλά όρτσα και δεν τρέχουν τόσο πολύ, ενώ η παράκεντρη θέση των δεστρών στο διαμήκη άξονα του σκάφους δημιουργεί μερικά προβλήματα γιατί το μικρό μήκος και τα μεγάλα fin της ουράς πιάνουν στο νερό και δυσκολεύουν την πορεία και τις φιγούρες. Με αυτόν τον τρόπο τα οδηγούν αυτοί που φαντάζονται ότι είναι pro. Σκάφη με περίεργα και καλά χαρακτηριστικά που απευθύνονται μόνο σε πολύ καλούς αναβάτες.
Η κατηγορία αυτή δημιουργήθηκε από τους αναβάτες που προέρχονται από τον χώρο του snowboard, skateboard, in line skating, αλλά και από το water ski και το wakeboard. Αναβάτες προσανατολισμένοι στην εκτέλεση ελιγμών, πορειών και περιστροφών με τον ίδιο τρόπο και στις δύο κατευθύνσεις με στοιχεία από τα παραπάνω αθλήματα, εξέλιξαν σκάφη, που μπορούν να οδηγηθούν με τον ίδιον τρόπο και από τις δύο πλευρές, χωρίς την ανάγκη αλλαγής στη στάση του αναβάτη, ο οποίος στέκεται συνεχώς συμμετρικά στο κέντρο του σκάφους και μπορεί να χρησιμοποιήσει τη μύτη ως ουρά και την ουρά ως μύτη, από όπου και προέρχεται και το όνομα των σκαφών αυτών. Η θέση του σώματος και των ποδιών αν και δεν εξασφαλίζει το σωστό στυλ οδήγησης, βοηθά πολύ κατά την εκτέλεση των ελιγμών, ενώ δεν προσφέρει τις ανάλογες επιδόσεις όσον αφορά τη γωνία στα όρτσα, την ταχύτητα και την άνεση στην πλεύση.
Η εύκολη στροφή τα έκανε αγαπητά σε όλους. Γι’ αυτό η κατηγορία αυτή δεσπόζει σήμερα στο χώρο του kiteboarding.
Η κατηγορία χωρίζεται στα μεγάλα twin tip με μήκος 180-195cm, που προτείνονται στους βαρείς αναβάτες ή στους αρχαρίους που θέλουν να μπουν στο χώρο ή ακόμη και σε αυτούς που θα τα χρησιμοποιήσουν στο λίγο αέρα. Στα μεσαία twin tip με μήκος 160-180cm, που απευθύνονται σε όλους τους αναβάτες και, τέλος, στα μικρά, με μήκος από 140-160cm, που χρησιμοποιούνται λόγω του μικρού τους μήκους και όγκου, από τους πιο έμπειρους του χώρου και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Τα σκάφη αυτά έχουν 5fins, από 2 στα άκρα και ένα πέμπτο μικρότερο (half moon) στη μέση του σκάφους από την πλευρά, που πιέζεται το σκάφος με τις φτέρνες του αναβάτη (ή αλλιώς, την προσήνεμη πλευρά του σκάφους).
Η κατηγορία των twin tips έλκει τους περισσότερους αναβάτες για την ευκολία, που προσφέρει στις στροφές και στην άνεση κατά την εκτέλεση περίπλοκων ελιγμών. Είναι η κατηγορία των σκαφών που λόγω της μεγάλης απήχησης που είχε, δέχτηκε τις περισσότερες βελτιώσεις όχι μόνο όσον αφορά τις διαστάσεις μήκους, πλάτους και όγκου, αλλά και του νέου χαρακτηριστικού της ελαστικότητας του σκάφους (flex). Το σκάφος λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο κάτω από διαφορετική πίεση και οδήγημα από τον αναβάτη, αντιδρά και προσαρμόζεται στις πιέσεις που δέχεται, ενώ απορροφά τις ταλαντώσεις από τον κοφτό κυματισμό (chop) και εκτινάσσεται μετά από προγραμματισμένη πίεση για να βοηθήσει τον αναβάτη να πηδήξει ψηλά.
Είναι η κατηγορία που παρά τη μεγάλη διαφήμιση και τη συνεχή παρουσίαση μέσω του τύπου όλων των κορυφαίων αναβατών με wakeboard δεν κατόρθωσε ποτέ να προσελκύσει έστω και το ελάχιστο κοινό. Οι βασικοί λόγοι είναι η αδυναμία να φορεθεί με τον αετό σε πτήση χωρίς βοήθεια από δεύτερο άτομο και η μεγάλη δυσκολία μετά την πτώση του αετού να κολυμπήσει ο αναβάτης για να μπορέσει να τον απογειώσει, ενώ τα πόδια του είναι δεμένα μέσα στις μπότες. Επιπλέον, απαιτείται αυξημένη ικανότητα για πολύ καλό έλεγχο του αετού και το χειρισμό του σκάφους, το οποίο επειδή είναι πολύ μικρό 135-155cm και με πολύ λίγα λίτρα 10-15 lt, προϋποθέτει περισσότερη δύναμη έλξης από ότι τα άλλα σκάφη, ανεβάζοντας έτσι κατά πολύ το επίπεδο δυσκολίας.
Είναι απολύτως ακατάλληλα για αρχαρίους και απευθύνονται μόνο σε πολύ πεπειραμένους αναβάτες. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με τις ειδικές μπότες, γιατί ενδεχόμενη χρήση με απλές δέστρες δεν θα έχει τις ανάλογες επιδόσεις κατά τις πλεύσεις ενώ παράλληλα γίνεται και επικίνδυνο για τα πόδια.
Τα wakeboard σκάφη του kite δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για wakeboard πίσω από μηχανοκίνητο σκάφος, λόγω του διαφορετικού και περισσότερο επίπεδου scoop – rocker line, που τα κάνει υπερβολικά γρήγορα και επικίνδυνα κατά τις στροφές, ενώ τα αντίστοιχα σκάφη για wakeboard, λόγω των λιγότερων fins, των πιο στρογγυλεμένων πλευρών και του πιο ανασηκωμένου scoop – rocker line, δεν επιτυγχάνουν πολλά όρτσα και δεν μπορούν να αναπτύξουν μεγάλη ταχύτητα. Το μόνο καλό των wakeboard είναι ότι κατά τη διάρκεια θεαματικών ελιγμών και κυρίως των περιστροφών δεν φεύγουν τα πόδια του αναβάτη από τις δέστρες, αλλά παραμένουν σταθερά στη θέση τους.