Εξοπλισμός Windsurf
Ο καλός ιστιοπλόος οφείλει να γνωρίζει όλα τα μέρη του εξοπλισμού του αθλήματος του windsurf, καθώς και τον σκοπό τους.
Παράλληλα οφείλει να ελέγχει ανά τακτά χρονικά διαστήματα την λειτουργικότητα τους προς αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων.
Αναλυτικά τα ακόλουθα εξαρτήματα αποτελούν την κάθε κατηγορία:
Board
– Το σκάφος είναι αυτό πάνω στο οποίο στεκόμαστε έχει διάφορα μήκη από 3.10m έως 2.40m. Το εμπρός τμήμα ονομάζεται μύτη του σκάφους και είναι λίγο ανασηκωμένο για να εξασφαλίζει ομαλή κίνηση σε συνθήκες με κυματισμό στη θάλασσα.
Deck
– Είναι η επάνω επιφάνεια του σκάφους στην οποία πατάμε. Είναι περασμένη με ειδικό αντιολισθητικό υλικό για να μην γλιστράμε στις μετακινήσεις μας πάνω σε αυτό.
Hull
– Είναι η κάτω επιφάνεια του σκάφους η οποία έρχεται σε επαφή με το νερό. Είναι λεία και στιλπνή για να δημιουργεί όσο το δυνατό μικρότερες τριβές. Έχει διάφορα σχήματα όπως V, μικρά η μεγάλα channels τα οποία οδηγούν το νερό γρηγορότερα προς τα πίσω.
Dagger board
– Η κεντρική καρίνα του σκάφους είναι ένα μεγάλο επίπεδο υδροδυναμικό πτερύγιο που μπαίνει σε ειδική θήκη στη μέση του σκάφους και μόνο σε μεγάλα σκάφη από όπου μπορεί να κινείται από την θέση μέσα μέχρι έξω και κάθετα. Προσδίδει έτσι στο σκάφος καλύτερη ισορροπία και πάντοτε τη δυνατότητα για ευκολότερη διατήρηση της σωστής πορείας στις πλεύσεις που κάνουμε.
Fin
– Eίναι μια μικρή καρίνα η ένα μικρό πτερύγιο 30cm περίπου, όπως το πτερύγιο του καρχαρία υδροδυναμικά σχεδιασμένο και σταθερά τοποθετημένο σε ειδική βάση στο πίσω μέρος η στην ουρά του σκάφους. Κύριος σκοπός του είναι η διατήρηση της επιθυμητής πορείας κατά την πλεύση αλλά και το κράτημα στις στροφές.
Mast truck
– Παραλληλόγραμμη βάση τοποθετημένη μέσα στο deck του σκάφους πάνω στην οποία βιδώνεται η βάση του άλμπουρου που εξασφαλίζει την ασφαλή σύνδεση board και rigενώ παράλληλα επιτρέπει την ελεύθερη κίνηση αυτού.
Safety leash
– Ελαστικό ανθεκτικό σχοινί ασφάλειας το οποίο συνδέει την βάση του rig με το board.
Footstraps (δεστρες)
– Ειδικοί ιμάντες τοποθετημένοι ασφαλώς στην επάνω επιφάνεια και στο πίσω μέρος του σκάφους. Συγκρατούν και ασφαλίζουν τα πόδια μας κατά την πλεύση. Ειδικά στα μικρά σκάφη και για όλες τις πλεύσεις.
Towing eye– Είναι μια μικρή τρύπα στην μύτη του σκάφους από όπου μπορεί να περάσει και να δεθεί ένα σχοινί σε περίπτωση διάσωσης η αν χρειαστεί να μας ρυμουλκήσει κάποιος μετά από κάποιο ατύχημα.
Κατηγορίες Windsurf
Οι κυριότερες κατηγορίες windsurf:
- Beginner
- Freeride
- Slalom
- Formula
- Speed
- Freestyle
- Wave
- Ολυμπιακή Κατηγορία RSX.
Όποιο και αν είναι το επίπεδο ενός αναβάτη είναι σίγουρο πως με δυσκολία θα διαλέξει εξοπλισμό αποκλειστικά μιας κατηγορίας καθώς το windsurf είναι τρομερά εθιστικό άθλημα.
Ας ξεκινήσουμε την περιγραφή των κυριότερων κατηγοριών windsurf, με σκοπό να σας βοηθήσουμε στην σωστή επιλογή εξοπλισμού.
Freeride:
Τα Freerides αποτελούν ίσως τη μεγαλύτερη και πιο δημοφιλή κατηγορία windsurf.
Αποτελούν δε το πρώτο «σκαλοπάτι» του αρχαρίου που ανεβαίνει επίπεδο μια και είναι για σκάφη σχετικά φιλικά και εύκολα στη χρήση και ικανά για ένα ευρύ φάσμα συνθηκών. Για το λόγο αυτό, τα σκάφη freeride έχουν το μεγαλύτερο εύρος στα χαρακτηριστικά τους σε σχέση με τις υπόλοιπες κατηγορίες.
Πρόκειται για σκάφη από 90 – 170 λίτρα και πλάτους από 60 – 85 εκατοστά. Στα freeride σκάφη, συνήθως χρησιμοποιούνται no cam πανιά με κύριο χαρακτηριστικό την ευκολία χρήσης.
Τα freeride σκάφη έχουν και κάποιες υποκατηγορίες όπως είναι τα freemove, crossovers, freerace και freewave. Πρόκειται ουσιαστικά για σκάφη που έχουν χαρακτηριστικά περισσότερο προς μία από τις επόμενες κατηγορίες που θα αναφέρουμε, χωρίς όμως να χάνουν το βασικό χαρακτηριστικό ενός freeride σκάφους που είναι η φιλικότητα προς το χρήστη.
Πολλές φορές δε αποτελούν «το πρώτο βήμα» για κάποιον μέσο windsurfer, προς μία πιο dedicated κατηγορία. Ένα freerace σανίδι πχ, έχει σχεδίαση τέτοια ώστε να είναι πιο γρήγορο από ένα συμβατικό freeride, χωρίς όμως να είναι εξίσου γρήγορο με ένα dedicated slalom, προσφέροντας μια μέση λύση.
Slalom:
Η κατηγορία slalom «βγήκε» μέσα από το αγωνιστικό windsurfing και συγκεκριμένα από το … Slalom J Οι αγώνες Slalom διεξάγονται συνήθως με δύο τρόπους :
- Δύο σημαδούρες τοποθετούνται έτσι ώστε μεταξύ τους να δημιουργείται μια νοητή ευθεία, κάθετη προς τον άνεμο. Οι αναβάτες καλούνται να κάνουν κάποιες διαδρομές μεταξύ αυτών των δύο σημαδούρων σε σχήμα «8». Ο τερματισμός και η εκκίνηση ορίζεται από τη μία σημαδούρα και το σκάφος εκκίνησης. Ο στίβος έχει πορεία όρτσα και δευτερόπρυμα.
- Αγώνες downwind όπου οι σημαδούρες τοποθετούνται έτσι ώστε ο αγώνας να διεξάγεται όλος σε πορείες δευτερόπρυμα χωρίς να περιέχει όρτσα.
Και στις δύο περιπτώσεις το κυρίως ζητούμενο είναι το γρήγορο πλανάρισμα, οι όσο το δυνατόν υψηλότερες ταχύτητες σε συνθήκες αγώνα και η ευκολία για γρήγορες πλαναριστές μπότζες στις σημαδούρες.
Στα slalom σκάφη χρησιμοποιούνται κυρίως πανιά με campers, που δίνουν σταθερό προφίλ στο πανί, βγαίνουν δυσκολότερα over και συνεπώς μπορούν να επιτρέψουν στον αναβάτη να κρατά μεγαλύτερη ιστιοφορία από ένα no camper πανί και να αναπτύσσει μεγαλύτερες ταχύτητες.
Speed
Τα τελευταία 20 χρόνια το windsurf αποτελεί ένα από τα γρηγορότερα ιστιοπλοϊκά σκάφη, έχοντας σπάσει κατά καιρούς αρκετά records.
H μεγάλη αρχή έγινε στις 21 Ιουλίου 1986 όταν ο Pascal Maka με 38.86kts έσπασε το για 14 χρόνια record του Crossbow II, κάνοντας το windsurf για πρώτη φορά το ταχύτερο ιστιοπλοϊκό του κόσμου. Σήμερα το record το κατέχει από το 2008 ο Antoine Albeau με 49.09 το 2008 και 52.05 knots το 2012.
Η μάχη για το σπάσιμο των 52.05 knots είναι στα φόρτε της και το speed surfing έχει επανέλθει δυνατά στο προσκήνιο.
Περισσότερα για το Speed Windsurfing στα: www.sailspeedrecords.com και www.gps-speedsurfing.com.
Formula:
Η κατηγορία Formula ξεκίνησε αρχικά σαν ένα project, όπου το ζητούμενο ήταν η δημιουργία εξοπλισμού ικανού να πλανάρει σε όσο το δυνατόν λιγότερο αέρα.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν η κατασκευή ιδιαίτερα πλατιών σκαφών με μεγάλα fins ώστε αφ’ ενός να μπορούν να σηκώσουν μεγάλη ιστιοφορία (10m2+) και επιπλέον να προσφέρεται από το σκάφος μέγιστη αρχική πλευστότητα στον αναβάτη πριν το πλανάρισμα. Αυτή όμως ήταν απλά η αρχή.
H φθίνουσα πορεία της κατηγορίας race board στα τέλη της δεκαετίας του ’90 σε συνδυασμό με την «υπόσχεση» της formula για windsurfing σε ακόμα μεγαλύτερο εύρος συνθηκών ήταν αρκετά για να δημιουργήσουν κάτι νέο.
Η κατηγορία Formula σύντομα εξελίχθηκε σε μια σημαντική κατηγορία race δίνοντας μία νέα πνοή στο αγωνιστικό windsurfing. Πλέον είναι αναγνωρισμένη class από την ISAF με συνεχείς διεθνείς αγώνες τα τελευταία 10 χρόνια.
Οι δε αγώνες έφυγαν από το αρχικό “light wind project” και διεξάγονται ακόμα και σε συνθήκες με ένταση ανέμων 30knots.
Παρ’ ‘όλα αυτά, εξαιρουμένων των αθλητών, οι καλύτερες συνθήκες formula για τον απλό χομπίστα είναι ασθενείς έως μέτριοι άνεμοι και flat νερό.
Περισσότερα για τη Formula μπορείτε να δείτε στο www.formulawindsurfing.org .
Freestyle:
Η πιο «φρέσκια» και ραγδαία αναπτυσσόμενη κατηγορία windsurf είναι το freestyle.
O όρος «φρέσκια» δεν αφορά μόνο στο ότι έχει μόλις 9 χρόνια ζωής στο αγωνιστικό windsurfing αλλά είναι η κατηγορία που συνεχώς αναπτύσσεται με νέες φιγούρες, έχει βάλει πολύ έντονα το νέο αίμα στο sport και ταυτόχρονα με τις εντυπωσιακές φιγούρες των freestylers έχει δώσει νέα πνοή στο sport.
To freestyle είναι η κατηγορία που δίνει έμφαση στις φιγούρες. Προσομοιάζει αρκετά το skateboard και το freestyle snowboard και γίνεται καλύτερα σε flat νερά. Γνωστές freestyle φιγούρες : Vulcan, Spock, grubby, flaka, ponch, willy skipper, shaka, wymaroo κλπ
Τα σκάφη freestyle έχουν σαν κύρια χαρακτηριστικά το εύκολο πλανάρισμα, το πολύ καλό pop (άλμα) σε flat νερό και την ικανότητα για slide (στο πλάι, με την πρύμνη ή 360 μοίρες).
Περισσότερα για το freestyle στα www.pwaworldtour.com, www.efpt.net και πολλά moves στο www.continentseven.com.
Wave:
Άσχετα με το πώς εξελίχθηκε το sport και τις τόσες κατευθύνσεις που έχει πάρει σήμερα, ας μην ξεχνάμε πώς «πατέρας» του windsurfing είναι το surf στο κύμα.
Αν και η Ευρώπη ήταν αυτή που συνέβαλλε τα μέγιστα στην εξάπλωση του windsurf, πρέπει να θυμόμαστε ότι αναπτύχθηκε στα κύματα της Hawaii και υποστηρίχθηκε από το γενικότερο surf culture.
Ίσως για αυτό το λόγο το wave windsurfing να εξακολουθεί να θεωρείται ότι πιό αντιπροσωπευτικό του sport και σε
παγκόσμιο αγωνιστικό επίπεδο ο τίτλος του wave champion να είναι ο σημαντικότερος.
Τα σκάφη wave διαφοροποιούνται σε σχέση με τις υπόλοιπες κατηγορίες κυρίως λόγω του ότι:
- Στο πλανάρισμα του σκάφους συμμετέχει το κύμα
- Πρέπει να έχει ιδιαίτερη ευελιξία στο κύμα
- Πρέπει να έχει το καλύτερο δυνατό άλμα.
Από αγωνιστικής άποψης, οι αγώνες wave γίνονται σε ακτές με κύμα και στη βαθμολογία των αθλητών μετράνε τα jumps και τα rides.
Στα άλματα κυριαρχούν μανούβρες όπως τα forward loops, back loops, table tops, push loops αλλά και πολλές άλλες καθώς και συνδυασμοί αυτών.
Στα rides οι αναβάτες ταξιδεύουν πάνω σε ένα κύμα όπως και στο surf αλλά με το επιπλέον πλεονέκτημα της δύναμης που δίνει το πανί έχουν τη δυνατότητα για περισσότερες εντυπωσιακές μανούβρες.
Περισσότερα για τους αγώνες wave στο www.pwaworldtour.com .
Ολυμπιακή Κατηγορία:
To windsurfing ως Ολυμπιακό άθλημα, ακολουθεί τη φιλοσοφία του “one design”. Αυτό σημαίνει πώς όλοι οι αθλητές αγωνίζονται με πανομοιότυπο εξοπλισμό, έτσι ώστε τα κριτήρια να είναι αποκλειστικά οι ικανότητες του αθλητή σε θέματα τεχνικής, τακτικής αγώνα και φυσικής κατάστασης.
Στην Ολυμπιάδα οι αγώνες windsurfing γίνονται σε ιστιοπλοϊκό «ολυμπιακό τρίγωνο» όπου οι πορείες έχουν όρτσα, δευτερόπρυμα και πρύμα. Η επιλογή του σκάφους γίνεται με βάση το όσο δυνατόν μεγαλύτερο εύρος συνθηκών μπορεί αυτό να πλεύσει και να διεξαχθούν αγώνες αλλά και να είναι ικανό να αντεπεξέλθει ικανά στις πλεύσεις του Ολυμπιακού τριγώνου.
Για την τελευταία Ολυμπιάδα, σαν Ολυμπιακό σκάφος έχε επιλεγεί το RS-X. Tα τεχνικά του χαρακτηριστικά είναι : όγκος 220lit, μήκος 286cm, πλάτος 93cm, βάρος 15,5 κιλά, έχει fin 60cm ενώ διαθέτει και καρίνα.
Οι άντρες τρέχουν με πανί 9.5m2 ενώ οι γυναίκες με 8.5m2. Και τα δύο πανιά είναι 7 μπάνελα με 2 campers.
Άν και το RSX φτιάχτηκε με σκοπό τη συμμετοχή του στην Ολυμπιάδα, η κλάση που έχει δημιουργηθεί λειτουργεί όπως όλες οι ολυμπιακές κλάσεις ιστιοπλοΐας διοργανώνοντας συνεχώς αγώνες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Επιπλέον τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί σημαντικά μια καινούρια προολυμπιακή κατηγορία, το BIC TECHNO που απευθύνεται σε παιδιά κάτω των 17 ετών.
Περισσότερες πληροφορίες για την Ολυμπιακή κλάση, μπορεί κάποιος να βρει στο www.rsxclass.com
Η κλίμακα Beaufort
O άνεμος είναι η φυσική κίνηση του ατμοσφαιρικού αέρα που ρέει παράλληλα προς το έδαφος. Αιτία του ανέμου είναι η οριζόντια διαφορά της ατμοσφαιρικής πίεσης ή η διαφορά θέρμανση ξηράς-νερού.
Ως κατεύθυνση ανέμου θεωρείται η κατεύθυνση από την οποία πνέει ο άνεμος και ως ένταση του ανέμου θεωρείται το μέτρο της ταχύτητας του ανέμου στην κλίμακα Beaufort
Η ένταση του ανέμου μπορεί να μετρηθεί με διάφορες εμπειρικές και αριθμητικές κλίμακες. Μια ευρέως διαδεδομένη εμπειρική κλίμακα είναι Η κλίμακα Beaufort, ενώ αριθμητικές κλίμακες είναι τα m/s, km/h και οι κόμβοι.
1 κόμβος = 1 ναυτικό μίλι ανά ώρα=1852 μέτρα ανά ώρα
1kn=1.852 km/h=0.5144 m/s
Στον ακόλουθο πίνακα δίνεται η αντιστοιχία της κλίμακας Beaufort με τα m/s, τα km/h και τους κόμβους.
Η κλίμακα Beaufort – Κατάσταση ξηράς
BEAUFORT | ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΑΝΕΜΟΥ |
KM/H | KNOTS | ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ |
0 | Άπνοια | <2 | <1 | Ο καπνός υψώνεται κατακόρυφα |
1 | Σχεδόν άπνοια | 2-6 | 1-3 | Η διεύθυνση του ανέμου φαίνεται από τον καπνό και όχι απο από τον ανεμοδείκτη. |
2 | Πολύ ασθενής | 7-11 | 4-6 | ‘Ανεμος αισθητός στο πρόσωπο. Τα φύλλα των δένδρων θροϊζουν και ο ανεμοδείκτης κινείται. |
3 | Ασθενής | 12-19 | 7-10 | Τα φύλλα και τα μικρά κλωνάρια των δένδρων βρίσκονται σε συνεχή κίνηση. Ο άνεμος τεντώνει μικρή σημαία. |
4 | Σχεδόν Μέτριος | 20-28 | 11-15 | Ο άνεμος σηκώνει σκόνη και φύλλα χαρτιού. Κινεί μικρά δένδρα. |
5 | Μέτριος | 29-30 | 16-20 | Μικρά δένδρα με φύλλα αρχίζουν να κινούνται. Σχηματίζονται κυματίδια σε λίμνες. |
6 | Ισχυρός | 39-49 | 21-26 | Κινούνται μεγάλα κλαδιά δένδρων. Ακούγεται συριγμός στα τηλεγραφικά σύρματα. Οι ομπρέλες χρησιμοποιούνται με δυσκολία. |
7 | Σχεδόν θυελλώδης | 50-61 | 27-33 | Τα δένδρα κινούνται ολόκληρα. Το αντίθετο στον άνεμο βάδισμα γίνεται δύσκολα. |
8 | Θυελλώδης | 62-74 | 34-40 | Θραύει μικρά κλωνάρια δένδρων. Γενικά εμποδίζει το αντίθετο στον άνεμο βάδισμα. |
9 | Πολύ θυελλώδης | 75-88 | 41-47 | Προκαλούνται μικρές ζημιές σε κατασκευές. Αναρπάζονται πήλινοι καπνοδόχοι και κεραμίδια. |
10 | Θύελλα | 89-102 | 48-55 | Σπάνια παρατηρείται στο εσωτερικό της ξηράς. Ξεριζώνει δένδρα και προξενεί μεγάλες ζημιές σε κατασκευές. |
11 | Ισχυρή θύελλα | 103-117 | 56-63 | Πολύ σπάνια παρατηρείται. Γίνονται πολύ μεγάλες ζημιές. |
12 | Τυφώνας | >118 | >64 | … |
Η κλίμακα Beaufort – Κατάσταση στην θάλασσα
BEAUFORT | ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ |
0 | ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Θάλασσα κατοπτρική. ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΚΤΕΣ ή ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΘΑΛΑΣ. ΠΕΡΙΟΧΕΣ: Γαλήνη. ΠΙΘΑΝΟ ΥΨΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: 0 m ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Γαλήνη (Σαν καθρέπτης) / Calm (Glassy) |
1 | ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Σχηματίζονται ρυτίδες με κορυφές χωρίς αφρό. ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΚΤΕΣ ή ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΘΑΛΑΣ. ΠΕΡΙΟΧΕΣ: Ο άνεμος μόλις που μπορεί να κινήσει τα ψαροκάϊκα. ΠΙΘΑΝΟ ΥΨΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: 0 – 0.1 m ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Γαλήνη (με ρυτίδες) / Calm (Rippled) |
2 | ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Μικρά κυματίδια χαμηλά αλλά αρκετά σχηματισμένα. Οι κορυφές τους είναι λείες και δεν σπάζουν. ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΚΤΕΣ ή ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΘΑΛΑΣ. ΠΕΡΙΟΧΕΣ: Ο άνεμος γεμίζει τα πανιά στα ψαροκάϊκα που μπορούν να κινηθούν με ταχύτητα 1-2 κόμβους. ΠΙΘΑΝΟ ΥΨΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: 0.1 – 0.5 m ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: ‘Ηρεμη / Smooth (Waveless) |
3 | ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Μεγάλα κυματίδια. Οι κορυφές αρχίζουν να σπάζουν και εμφανίζεται λείος αφρός με όψη διασπαρμένων λευκών προβάτων ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΚΤΕΣ ή ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΘΑΛΑΣ. ΠΕΡΙΟΧΕΣ: Τα ψαροκάϊκα αρχίζουν να γέρνουν δεξιά-αριστερά και να κινούνται με ταχύτητα 3-4 κόμβους. ΠΙΘΑΝΟ ΥΨΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: 0.5 – 1.25 m ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Λίγο Ταραγμένη / Slight |
4 | ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Μικρά κύματα που γίνονται μακρύτερα. Λευκοί αφροί με όψη πολλών λευκών προβάτων. ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΚΤΕΣ ή ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΘΑΛΑΣ. ΠΕΡΙΟΧΕΣ: Ικανοποιητικός ανέμος για ψαροκάϊκα. Φουσκώνουν όλα τα πανιά τους και γέρνουν περισσότερο δεξιά – αριστερά. ΠΙΘΑΝΟ ΥΨΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: 1 – 1.5 m ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Σχεδόν ταραγμένη / Slight Moderate |
5 | ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Μέτρια κύματα με σαφή επιμήκη μορφή. Όψη πολυάριθμων λευκών προβάτων. Ενδεχομένως δημιουργία πιτύλου (ψεκασμού). ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΚΤΕΣ ή ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΘΑΛΑΣ. ΠΕΡΙΟΧΕΣ: Τα ψαροκάϊκα μαζεύουν λίγο τα πανιά. ΠΙΘΑΝΟ ΥΨΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: 1.25 – 2.5 m ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Ταραγμένη / Moderate |
6 | ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Μεγάλα κύματα αρχίζουν να σχηματίζονται. Κορυφές με λευκό αφρό εξαπλώνονται παντού. Πιθανοί πίτυλοι (ψεκασμοί). ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΚΤΕΣ ή ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΘΑΛΑΣ. ΠΕΡΙΟΧΕΣ: Τα ψαροκάϊκα διπλοδένουν (μουδάρουν) τα μεγάλα πανιά. ΠΙΘΑΝΟ ΥΨΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: 2 -5.4 m ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Κυματώδης / Rough |
7 | ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Η θάλασσα ογκούται (φουσκώνει) και λευκός αφρός από κύματα που σπάζουν αρχίζει να παρασύρεται και να σχηματίζονται ραβδώσεις κατά τη διεύθυνση του ανέμου. ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΚΤΕΣ ή ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΘΑΛΑΣ. ΠΕΡΙΟΧΕΣ: Τα ψαροκάϊκα παραμένουν στο λιμάνι και εκείνα που βρίσκονται στη θάλασσσα τραβερσώνουν. ΠΙΘΑΝΟ ΥΨΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: 4 – 6 m ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Πολύ κυματώδης / Very Rough |
8 | ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Μετρίως υψηλά κύματα περισσότερο επιμήκη. Τα άκρα των κορυφών των κυμάτων θραύονται και γίνεται πίτυλος. Ο αφρός παρασύρεται και σχηματιζει ραβδώσεις κατά τη διεύθυνση του ανέμου. ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΚΤΕΣ ή ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΘΑΛΑΣ. ΠΕΡΙΟΧΕΣ: ‘Ολα τα ψαροκάϊκα δένουν στο πιο κοντινό λιμάνι. ΠΙΘΑΝΟ ΥΨΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: 5.5 – 5.7 m ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Σχεδόν τρικυμιώδης / Very rough to high. |
9 | ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Υψηλά κύματα. Πυκνές ραβδώσεις αφρού κατά την διεύθυνση του ανέμου. Οι κορυφές των κυμάτων αρχίζουν να γέρνουν να πέφτουν και να κυλίονται. Ο πίτυλος είναι δυνατό να επηρεάζει την ορατότητα. ΠΙΘΑΝΟ ΥΨΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: 6 – 9 m ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Τρικυμιώδης / High |
10 | ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Πολύ υψηλά κύματα με μακριές λοφώδεις ράχες. Ο αφρός που είναι πολύ περισσότερος παρασύρεται σε πυκνές λευκές ραβδώσεις κατά τη διεύθυνση του ανέμου. Η επιφάνεια της θάλασσας είναι στο σύνολο λευκή. Το σπάσιμο και κύλισμα των κορυφών των κυμάτων γίνεται έντονο και βίαιο. Η ορατότητα επηρέαζεται. ΠΙΘΑΝΟ ΥΨΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: 8 – 12.5 m ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Πολύ τρικυμιώδης / High to very high |
11 | ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Εξαιρετικά υψηλά κύματα. (Η θέα πλοίων μικρής και μεσαίας χωρητικότητας ίσως για λίγη ώρα να χάνονται πίσω απο τα κύματα). Η θάλασσα καλύπτεται τελείως από λευκούς αφρούς που επιμηκύνονται κατά την διεύθυνση του ανέμου. Παντού τα άκρα των κορυφών των κυμάτων βρίσκονται σε αφρώδη κατάσταση. Η ορατότητα επηρεάζεται. ΠΙΘΑΝΟ ΥΨΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: 9 – 14 m ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: ‘Αγρια / Very high |
12 | ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Ο αέρας είναι γεμάτος με αφρό και πίτυλο. Η θάλασσα είναι εντελώς λευκή. Η ορατότητα επηρεάζεται σημαντικά. ΠΙΘΑΝΟ ΥΨΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: 14 m και περισσότερο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Πολύ άγρια / Phenomenal |
Ορολογία του windsurf
Ορολογία
Η επιστημονική ορολογία αποτελεί συχνά εμπόδιο για την πλήρη κατανόηση του αθλήματος του windsurf από το ευρύ κοινό.
Παρακάτω ακολουθεί ένα λεξικό με την ορολογία, σε αλφαβητική σειρά, που χρησιμοποιούνται από όλους όσους ασχολούνται με το windsurf.
Διαβάστε την ορολογία του windsurf:
Αετός: η επιφάνεια στην κορυφή του πανιού του windsurf
Άλμπουρο – Mast: κατάρτι, ιστός που εξυπηρετεί τη στερέωση και το χειρισμό του πανιού
Αντιολίσθηση: η λεπτή στρώση epoxy εμποτισμένη με μικροσκοπική σκόνη γυαλιού στην επιφάνεια του deck της σανίδας η οποία βοηθάει τον αναβάτη να μην γλιστράει
Αριστερίνεμο: είναι το σκάφος που δέχεται τον άνεμο από την αριστερή του πλευρά – αριστερίνεμος δηλαδή είναι ο αναβάτης που πλέει και έχει ως μπροστινό χέρι στη μάτσα το αριστερό του
Beach start: εκκίνηση από την παραλία ή αβαθή νερά με το ένα πόδι να πατά στο σκάφος και το άλλο στο νερό
Carbon: είναι βασικό υλικό από το οποίο κατασκευάζονται πλέον πολλά εξαρτήματα του windsurf (μάτσες, άλμπουρα, extension, σανίδες) – χαρακτηρίζεται για την δύναμη και την σκληρότητα (stiffness) του σε συνδυασμό με το βάρος του που είναι πάρα πολύ χαμηλό
Clew: το πίσω μέρος του πανιού μεταξύ του αετού και της ποδιάς
Γάντζος – Harness: εξάρτημα σε σχήμα πλατιάς ζώνης ή καθίσματος, που φορά ο αναβάτης γύρω από τη μέση για να είναι συνδεδεμένος ( με την ειδική συνδεσμολογία που υπάρχει για το σκοπό αυτό) στη μάτσα
Downhaul: το σκοινί που βρίσκεται στο extension και ενώνεται μέσω συγκεκριμένου μηχανισμού με το κάτω μέρος του πανιού
Δεξίνεμο: είναι το σκάφος που δέχεται τον άνεμο από την δεξιά του πλευρά – δεξίνεμος δηλαδή είναι ο αναβάτης που πλέει και έχει ως μπροστινό χέρι στην μάτσα το δεξί του
Δέστρα –Foot strap: πλατύς ιμάντας με ρυθμίσεις, ντυμένος με μαλακό κάλυμμα προστασίας neoprene, που συγκρατεί τα πόδια του αναβάτη πάνω στο σκάφος
Δευτερόπρυμα: η πλεύση κατά την οποία η γωνία με τον σχετικό άνεμο είναι περίπου 135 μοίρες
ΕΙΟ: Ορολογία της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας
Grip: μαλακό υλικό με το οποίο είναι επενδεδυμένη η μάτσα
Θερμικός άνεμος: άνεμος που δημιουργείται από τη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ στεριάς και θάλασσας κι εμφανίζεται τις πρώτες πρωινές ώρες ή τις μεσημεριανές ώρες και όταν η διαφορά θερμοκρασίας γίνεται μεγάλη (απόγειος ή θαλάσσια αύρα)
Κάμπερ: εξάρτημα που εισχωρεί η μπανέλα στο εμπρός τμήμα κάποιων πανιών για να δημιουργήσει αεροδυναμικό προφίλ
Κόμβος – Knot: μονάδα μέτρησης της ταχύτητας, που χρησιμοποιείται κατά κανόνα για μέτρηση της ταχύτητας του ανέμου. 1 κόμβος = 1.852 χλμ/ώρα = 0.514 μ/δευτερόλεπτα = 1.15 μίλια/ώρα
Καρίνα: εξάρτημα σε σχήμα πτερυγίου (και μεγαλύτερο από το φινάκι) η οποία βρίσκεται περίπου στο κέντρο της σανίδας και υπάρχει συνήθως σε μαθητικές σανίδες με πολλά λίτρα και στις αγωνιστικές κατηγορίες one design
Όταν είναι κάθετα μέσα στο νερό προσθέτει πλευρική αντίσταση, βοηθάει στην καλύτερη σταθερότητα του αναβάτη πάνω στη σανίδα αλλά και στο να διατηρεί καλύτερα την πορεία του στην πλεύση όρτσα
Λίτρα: η μονάδα μέτρησης του όγκου – το σύνολο των λίτρων του σκάφους καθορίζει τον όγκο του σκάφος και δίνει τα χαρακτηριστικά πλευστότητας του κάθε σκάφους
Λούμπα – Lull: το αντίθετο της σπιλιάδας, απότομη μείωση του ανέμου για δεδομένο χρονικό διάστημα
ISAF: Ορολογία της Διεθνής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας
Mast extension: εξάρτημα που προσαρτάται στο κάτω μέρος του άλμπουρου επιτρέποντας την ρύθμιση του μήκους που χρειάζεται για να γίνει σωστό τριμάρισμα του πανιού
Μανίκι – Luff: το σημείο στην άκρη και κατά μήκος του πανιού στο οποίο υπάρχει η υποδοχή για να μπει το άλμπουρο
Μάτσα – Boom: αλουμινένια ή carbon στρογγυλή μπάρα, καλυμμένη με μαλακό προστατευτικό περίβλημα, που χρησιμοποιείται για την πλοήγηση του πανιού
Μελτέμι: είναι ετήσιος τοπικός ημερήσιος άνεμος που εκδηλώνεται στις ελληνικές θάλασσες και κυρίως στο Αιγαίο τους καλοκαιρινούς μήνες
Μίλια: το μίλι (mile) είναι μονάδα μέτρησης μήκους που χρησιμοποιείται στη ναυτιλία, αεροναυτιλία αλλά και στη ξηρά σε διάφορες (αγγλοσαξωνικές) χώρες
το ναυτικό μίλι (nautical mile) είναι ίσο με 1852 μέτρα
Μονοφίλμ: διαφανές υλικό από το οποίο κατασκευάζονται τα πανιά του windsurf
Μπανέλες: εύκαμπτες βέργες που υποστηρίζουν το προφίλ του πανιού
Μπότζα – Gybe: η στροφή κατά την οποία το σκάφος απομακρύνεται από την κατεύθυνση του ανέμου (ποδίζει )και ο αναβάτης περνάει από την πρύμη στην άλλη μεριά του σκάφους
Μποφόρ: η κλίμακα Μποφόρ είναι ένας εμπειρικός τρόπος μέτρησης της έντασης των ανέμων, που βασίζεται στην παρατήρηση των αποτελεσμάτων του ανέμου στη στεριά ή τη θάλασσα
Neoprene: το νεοπρένιο είναι ένα είδος συνθετικού καουτσούκ που παράγεται από τον πολυμερισμό του χλωροπρενίου
χρησιμοποιείται σε μία ευρεία ποικιλία εφαρμογών και είναι το βασικό υλικό που χρησιμοποιείται για την παρασκευή ισοθερμικών στολών για θαλάσσια σπορ
Off shore άνεμος: όταν η κατεύθυνση του ανέμου είναι κάθετη από τη στεριά προς τη θάλασσα
On shore άνεμος: όταν η κατεύθυνση του ανέμου είναι κάθετα από τη θάλασσα προς την ξηρά
Outhaul: το σκοινί που συνδέει την άκρη της μάτσας με το πανί
Overpowered: όταν το πανί είναι μεγαλύτερο σε μέγεθος από το επιβαλλόμενο ανάλογα με την ισχύ του ανέμου, τις ικανότητες και το βάρος του αναβάτη, κατά συνέπεια, σχεδόν αδύνατον να ελεγχθεί από αυτόν
Όρτσα – Upwind: πλεύση σε κλειστή γωνία προς την διεύθυνση του ανέμου
Ορτσάρω: στρέφω το σκάφος μου προς την διεύθυνση που φυσάει ο άνεμος
Pad: αφρώδες μαλακό υλικό, κολλημένο στο σκάφος, πάνω στο οποίο τοποθετεί τα πόδια του ο αναβάτης – απορροφά τους κραδασμούς και κάνει ευχάριστη την πλεύση
Power box: η υποδοχή στο κάτω μέρος της σανίδας στην οποία μπαίνει το φινάκι
Πλαγιοδρομία: η κατεύθυνση κίνησης ενός ιστιοπλοϊκού σκάφους όταν έχει τον άνεμο κάθετο στην κατεύθυνση προς την οποία κινείται
Πλανάρισμα: όταν ένα σκάφος πλανάρει η επιφάνεια της γάστρας που έρχεται σε επαφή με το νερό μειώνεται σημαντικά, οι αντιστάσεις του ελαττώνονται και το σκάφος αυξάνει κατά πολύ την ταχύτητά του
Ποδίζω: απομακρύνω το σκάφος μου από την κατεύθυνση που φυσάει ο άνεμος
Ποδιά: το άκρο ή η κάτω πλευρά οποιουδήποτε πανιού
Προσήνεμος (Σοφράνο) – Windward: αναφέρεται στην πλευρά που βρίσκεται προς τον άνεμο
Πρύμα – Downwind: μαζί με την διεύθυνση του ανέμου
Rig: ολόκληρος ο εξοπλισμός (πανί, άλμπουρο, μάτσα, βάση) ο οποίος ενώνεται με τη σανίδα
Rocker: το μήκος σε cm που ανασηκώνεται το πίσω μέρος της σανίδας (tail) από το έδαφος
Spin out: όταν η υδροδυναμική ροή του νερού παύει να υπάρχει γύρω από το φινάκι (ή τα φινάκια) του σκάφους και αυτά δεν λειτουργούν πλέον για να το κατευθύνουν
το σκάφος συνεχίζει να κινείται πλαγιολισθαίνοντας σε απροσδιόριστες πορείες χωρίς ασφάλεια
Switch stance: αντίστροφη θέση των ποδιών στις δέστρες
Side – shore άνεμος: όταν η κατεύθυνση του ανέμου είναι παράλληλη προς τη γραμμή της ακτής
Scoop: το μήκος σε cm που ανασηκώνεται η μύτη της σανίδας (nose) από το έδαφος
Σπηλιάδα – Gust: απότομη αύξηση της ταχύτητας του ανέμου για μικρό χρονικό διάστημα
Σπηλιαδωτός άνεμος: ο όρος όταν αλλάζει γρήγορα και απότομα η ταχύτητα και/ή η διεύθυνση του ανέμου
Σύνδεσμος (ή βάση): το εξάρτημα που συνδέει το πανί με την σανίδα
Τακ: στροφή κατά την οποία το σκάφος στρίβει προς την κατεύθυνση του ανέμου και ο αναβάτης περνάει από την πλώρη στην άλλη μεριά του σκάφους
Τριμάρω: η διαδικασία συναρμολόγησης του πανιού
Chop: μικρό κύμα που δημιουργείται από τον άνεμο
Uphaul (σκοινί εκκίνησης): το ελαστικό σκοινί το οποίο χρησιμοποιεί ο αναβάτης για να σηκώσει το πανί
Underpowered: όταν ο άνεμος δεν είναι αρκετός για το συγκεκριμένο μέγεθος πανιού σε χρήση.
Υπήνεμος (Σταβέντο) – Leeward: αναφέρεται στην πλευρά που βρίσκεται αντίθετα από τη διεύθυνση του ανέμου
Φινάκι – Fin: το φινάκι είναι ένα λεπτό εξάρτημα σε σχήμα πτερύγιου που συνδέεται με την σανίδα στο πίσω τμήμα της
παρέχει τη δυνατότητα να κατευθύνει και να σταθεροποιεί την σανίδα ενώ ταξιδεύει στο νερό
Vario top: αυτό σύστημα βρίσκεται στην κορυφή κάποιων πανιών και χρησιμεύει στο να υπάρχει η δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε διαφορετικού μήκους άλμπουρα
Volume: ο όγκος της κάθε σανίδας μετρημένος σε λίτρα
Water start: η στιγμή που ο αναβάτης ξεκινά από το νερό, υψώνοντας το πανί στον αέρα, για να πάρει την απαιτούμενη δύναμη, ώστε να σηκωθεί και να πλανάρει στην επιφάνεια του νερού
Wetsuit: η ειδική ισοθερμική στολή, απαραίτητη για τους κρύους μήνες του χρόνου, που φοράει ο αναβάτης του windsurf κατά τη διάρκεια της άσκησης
Αρχικά η σωστή διαχείριση στην ορολογία εξασφαλίζει τη σωστή, ξεκάθαρη και συνεπή χρήση της γλώσσας του windsurf sto ευρύ κοινό.
Ανεξαρτήτως κλάδου και εξειδίκευσης, η σωστή χρήση στην ορολογία είναι πολύ σημαντική.
Η επιστημονική σημασία της ορολογίας είναι προφανής, αλλά υπάρχουν πολλοί τομείς στους οποίους βρίσκει εφαρμογή, ακόμα και ασυναίσθητα.
Γενικά στο windurfing
Ιδιαιτέρα η Ελλάδα είναι ένας αγαπημένος προορισμός γενικά στο windsurf καθώς περιβάλλεται παντού από θάλασσα.
Έχει τις κατάλληλες συνθήκες αέρα για να απολαύσει οποιοσδήποτε το αγαπημένο του άθλημα παντού και ανεξαρτήτως το επίπεδο των ικανοτήτων του, όλο το χρόνο και ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, με τα διάσημα Μελτέμια.
Το σίγουρο είναι ότι ακόμα και αν νιώσεις στην αρχή ότι δυσκολεύεσαι και παιδεύεσαι πολύ για να μάθεις κάποια πράγματα στο τέλος το windsurf σίγουρα θα σε κερδίσει με το τελικό αποτέλεσμα!
Γενικά στο windsurf έχουμε επαφή με το υδάτινο στοιχείο και αυτό συμβάλει στη σωματική και ψυχική ευεξία!
Το να είσαι έξω στη φύση, να χρησιμοποιείς την ενέργεια της, να γλιστράς στο νερό και να ταξιδεύεις με τον αέρα και τα κύματα είναι πολύ διασκεδαστικό και σου δίνει μια αίσθηση ελευθερίας!
Σημαντικό ρόλο στο windsurfing παίζουν οι καιρικές συνθήκες.
Οι αθλητές του windsurf πρέπει να γνωρίζουν τους ναυτικούς κανόνες και πρέπει πάντα να σέβονται την θάλασσα και τη δύναμη του ανέμου.
Χρησιμοποιώντας τα διάφορα μετεωρολογικά site στο internet μπορείτε να διαβάσετε πώς μεταβάλλονται οι καιρικές συνθήκες και την επίδραση που έχει στη θάλασσα και στην ξηρά η ένταση των ανέμων.
Σήμερα υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάνει κανείς ιστιοσανίδα, οι οποίοι διαφέρουν στη ναυσιπλοΐα και στις προτιμήσεις του αθλητή, με αποτέλεσμα να χρειάζεται διαφορετικός εξοπλισμός σε κάθε περίπτωση.
Τα πρώτα χρόνια οι ιστιοσανίδες ταξίδευαν με χαμηλές ταχύτητες και δεν απομακρύνονταν από τις ακτές.
Από τότε το άθλημα έχει εξελιχτεί πολύ, αφού έμπειροι αθλητές μπορούν να πετύχουν ταχύτητες που πλησιάζουν τα 80 χμ./ώρα και να διασχίζουν μεγάλες αποστάσεις, ακόμα και ωκεανούς.
Το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα έγινε το 1973, ενώ το 1984 το windsurfing έγινε Ολυμπιακό άθλημα, στο οποίο διαπρέπει και ο Έλληνας Νίκος Κακλαμανάκης, Χρυσός Ολυμπιονίκης και Παγκόσμιος Πρωταθλητής.
Μην διστάσετε να κάνετε μία δοκιμή και να ξεκινήσετε ένα άθλημα το οποίο θα σας χαρίσει πολύ ωραίες εικόνες και στιγμές μαζί παρέα με την φύση.
Η Ιστορία του windsurf
Οι ιθαγενείς των νησιών της Πολυνησίας μάθαιναν να γλιστρούν πάνω στα ψηλά κύματα μέχρι την ακτή, χρησιμοποιώντας ξύλινες σανίδες.
Η πρώτη αναφορά στο surfing έγινε από τον James Cook, τον Άγγλο θαλασσοπόρο το 1777. Ο Cook θαύμασε τον τρόπο με τον οποίο οι ιθαγενείς στα νησιά Ταϊτή και Οάχου (Χαβάη) επιδίδονταν στο surfing χρησιμοποιώντας σανίδες και κανό.
Τα χρόνια του 1960 έγινε τρόπος ζωής για πολλούς Αμερικανούς, ιδιαίτερα στην Καλιφόρνια, υμνήθηκε από μουσικά συγκροτήματα (Βeach Boys) και έγινε θέμα πολλών κινηματογραφικών ταινιών.
Η πατρότητα της ιστιοσανίδας αποδίδεται σε διάφορους εφευρέτες. Αρχικά, ένας νέος Άγγλος, ο Peter Chilvers, σχεδίασε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ένα είδος προδρόμου του windsurf. Τον Μάιο του 1964, στην Πενσιλβανία, ένας Αμερικάνος, ο Newman Darby, τοποθέτησε ένα κατάρτι με ένα πανί πάνω σε μια σανίδα του σέρφ.
Το windsurf του είχε μήκος τρία μέτρα και 90 εκατοστά πλάτος, και είχε ένα κατάρτι και ένα σημείο σύνδεσης που όμως δε μπορούσε να κινείται παρά μόνο πλευρικά και βρισκόταν στο πίσω μέρος του αγωνιζόμενου. Στα επόμενα δύο χρόνια μπόρεσε να βελτιώσει την εφεύρεσή του αλλά δεν μπόρεσε να πείσει επενδυτές για την αξία της.
Τον Ιανουάριο του 1965, ένας Γάλλος, ο Serge Loiselot, κατέθεσε αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για έναν «δίσκο με ιστίο».
(«plateau à voile»): αυτό ήταν ένα επίπεδο κουτί πολύ χαμηλής πυκνότητας που μπορούσε να επιπλέει και είχε ωοειδές σχήμα χωρίς αιχμηρές άκρες, με μια καρίνα και ένα κάθετο κατάρτι που υποστήριζε ένα οριζόντιο κατάρτι μήκους ενός μέτρου, με τα δύο αυτά κατάρτια να στηρίζουν ένα τριγωνικό πανί.
Αυτή η κατασκευή μπορούσε να αποσυναρμολογηθεί πλήρως.
Το 1968 ένας αεροναυπηγός μηχανικός, ο Jim Drake, και ένας φίλος του surfer, o Hoyle Schweizer ανακάλυψαν και πατεντάρησαν το σύστημα της ελεύθερης άρθρωσης.
Το σύστημα αυτό επέτρεπε στο rig να στερεώνεται πάνω σε μία σανίδα του surf, φτιαγμένη από πολυαιθυλένιο, να περιστρέφεται και να κινείται ελεγχόμενα προς κάθε κατεύθυνση.
O συνδυασμός αυτός σανίδας-πανιού έδωσε ένα πολύ ελαφρό ιστιοπλοϊκό σκάφος, το μόνο που μπορούσε να ταξιδεύει χωρίς τιμόνι.
Βάφτισαν την εφεύρεσή τους Windsurfer.
Εξασφάλισαν ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις χώρες που είχαν τις πιο κοντινές εμπορικές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
(μη έχοντας τα μέσα να καταθέσουν την ευρεσιτεχνία σε περισσότερες από δύο ευρωπαϊκές χώρες, επέλεξαν την Αγγλία και τη Γερμανία).
Ο Hoyle Schweitzer εξαγόρασε στη συνέχεια το μερίδιο των δικαιωμάτων του Jim Drake.
Το 1973, η ολλανδική εταιρεία Ten Cate αγόρασε την άδεια του Windsurfer για την Ευρώπη και εισήγαγε τις πρώτες ιστιοσανίδες.
Η εφεύρεση της δέστρας, επιτρέπει τον έλεγχο μεγαλύτερου πανιού, βοήθησε στην εξέλιξη της παλιάς πρακτικής σε αυτή που ισχύει σήμερα.
Το 1977 κυκλοφόρησε η Rocket Windsurfer.
Σανίδα μικρότερου άλματος, με υποδοχές να δένονται τα πόδια (footstrap), και με κατάρτι που μπορούσε να κινείται προς τα πίσω.
Η σανίδα funboard, που επιτρέπει τη ναυσιπλοΐα σε κύματα και ισχυρό άνεμο, είχε μόλις γεννηθεί.
Ο Robby Naish υπήρξε ο πρώτος πρωταθλητής κόσμου στο άθλημα του windsurf, στην ηλικία των δεκατριών ετών.
Το windsurf έγινε ολυμπιακό άθλημα το 1984, στο Λος Άντζελες.