Η κλίμακα Beaufort

Ορολογία

Η επιστημονική ορολογία αποτελεί συχνά εμπόδιο για την πλήρη κατανόηση του αθλήματος του windsurf από το ευρύ κοινό.

Παρακάτω ακολουθεί ένα λεξικό με την ορολογία, σε αλφαβητική σειρά, που χρησιμοποιούνται από όλους όσους ασχολούνται με το windsurf.

Διαβάστε την ορολογία του windsurf:

Αετός: η επιφάνεια στην κορυφή του πανιού του windsurf

Άλμπουρο – Mast: κατάρτι, ιστός που εξυπηρετεί τη στερέωση και το χειρισμό του πανιού

Αντιολίσθηση: η λεπτή στρώση epoxy εμποτισμένη με μικροσκοπική σκόνη γυαλιού στην επιφάνεια του deck της σανίδας η οποία βοηθάει τον αναβάτη να μην γλιστράει

Αριστερίνεμο: είναι το σκάφος που δέχεται τον άνεμο από την αριστερή του πλευρά – αριστερίνεμος δηλαδή είναι ο αναβάτης που πλέει και έχει ως μπροστινό χέρι στη μάτσα το αριστερό του

Beach start: εκκίνηση από την παραλία ή αβαθή νερά με το ένα πόδι να πατά στο σκάφος και το άλλο στο νερό

Carbon: είναι βασικό υλικό από το οποίο κατασκευάζονται πλέον πολλά εξαρτήματα του windsurf (μάτσες, άλμπουρα, extension, σανίδες) – χαρακτηρίζεται για την δύναμη και την σκληρότητα (stiffness) του σε συνδυασμό με το βάρος του που είναι πάρα πολύ χαμηλό

Clew: το πίσω μέρος του πανιού μεταξύ του αετού και της ποδιάς

Γάντζος – Harness: εξάρτημα σε σχήμα πλατιάς ζώνης ή καθίσματος, που φορά ο αναβάτης γύρω από τη μέση για να είναι συνδεδεμένος ( με την ειδική συνδεσμολογία που υπάρχει για το σκοπό αυτό) στη μάτσα

Downhaul: το σκοινί που βρίσκεται στο extension και ενώνεται μέσω συγκεκριμένου μηχανισμού με το κάτω μέρος του πανιού

Δεξίνεμο: είναι το σκάφος που δέχεται τον άνεμο από την δεξιά του πλευρά – δεξίνεμος δηλαδή είναι ο αναβάτης που πλέει και έχει ως μπροστινό χέρι στην μάτσα το δεξί του

Δέστρα –Foot strap: πλατύς ιμάντας με ρυθμίσεις, ντυμένος με μαλακό κάλυμμα προστασίας neoprene, που συγκρατεί τα πόδια του αναβάτη πάνω στο σκάφος

Δευτερόπρυμα: η πλεύση κατά την οποία η γωνία με τον σχετικό άνεμο είναι περίπου 135 μοίρες

ΕΙΟ: Ορολογία της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας

Grip: μαλακό υλικό με το οποίο είναι επενδεδυμένη η μάτσα

Θερμικός άνεμος: άνεμος που δημιουργείται από τη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ στεριάς και θάλασσας κι εμφανίζεται τις πρώτες πρωινές ώρες ή τις μεσημεριανές ώρες και όταν η διαφορά θερμοκρασίας γίνεται μεγάλη (απόγειος ή θαλάσσια αύρα)

Κάμπερ: εξάρτημα που εισχωρεί η μπανέλα στο εμπρός τμήμα κάποιων πανιών για να δημιουργήσει αεροδυναμικό προφίλ

Κόμβος – Knot: μονάδα μέτρησης της ταχύτητας, που χρησιμοποιείται κατά κανόνα για μέτρηση της ταχύτητας του ανέμου. 1 κόμβος = 1.852 χλμ/ώρα = 0.514 μ/δευτερόλεπτα = 1.15 μίλια/ώρα

Καρίνα: εξάρτημα σε σχήμα πτερυγίου (και μεγαλύτερο από το φινάκι) η οποία βρίσκεται περίπου στο κέντρο της σανίδας και υπάρχει συνήθως σε μαθητικές σανίδες με πολλά λίτρα και στις αγωνιστικές κατηγορίες one design

Όταν είναι κάθετα μέσα στο νερό προσθέτει πλευρική αντίσταση, βοηθάει στην καλύτερη σταθερότητα του αναβάτη πάνω στη σανίδα αλλά και στο να διατηρεί καλύτερα την πορεία του στην πλεύση όρτσα

Λίτρα: η μονάδα μέτρησης του όγκου – το σύνολο των λίτρων του σκάφους καθορίζει τον όγκο του σκάφος και δίνει τα χαρακτηριστικά πλευστότητας του κάθε σκάφους

Λούμπα – Lull: το αντίθετο της σπιλιάδας, απότομη μείωση του ανέμου για δεδομένο χρονικό διάστημα

ISAF: Ορολογία της Διεθνής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας

Mast extension: εξάρτημα που προσαρτάται στο κάτω μέρος του άλμπουρου επιτρέποντας την ρύθμιση του μήκους που χρειάζεται για να γίνει σωστό τριμάρισμα του πανιού

Μανίκι – Luff: το σημείο στην άκρη και κατά μήκος του πανιού στο οποίο υπάρχει η υποδοχή για να μπει το άλμπουρο

Μάτσα – Boom: αλουμινένια ή carbon στρογγυλή μπάρα, καλυμμένη με μαλακό προστατευτικό περίβλημα, που χρησιμοποιείται για την πλοήγηση του πανιού

Μελτέμι: είναι ετήσιος τοπικός ημερήσιος άνεμος που εκδηλώνεται στις ελληνικές θάλασσες και κυρίως στο Αιγαίο τους καλοκαιρινούς μήνες

Μίλια: το μίλι (mile) είναι μονάδα μέτρησης μήκους που χρησιμοποιείται στη ναυτιλία, αεροναυτιλία αλλά και στη ξηρά σε διάφορες (αγγλοσαξωνικές) χώρες

το ναυτικό μίλι (nautical mile) είναι ίσο με 1852 μέτρα

Μονοφίλμ: διαφανές υλικό από το οποίο κατασκευάζονται τα πανιά του windsurf

Μπανέλες: εύκαμπτες βέργες που υποστηρίζουν το προφίλ του πανιού

Μπότζα – Gybe: η στροφή κατά την οποία το σκάφος απομακρύνεται από την κατεύθυνση του ανέμου (ποδίζει )και ο αναβάτης περνάει από την πρύμη στην άλλη μεριά του σκάφους

Μποφόρ: η κλίμακα Μποφόρ είναι ένας εμπειρικός τρόπος μέτρησης της έντασης των ανέμων, που βασίζεται στην παρατήρηση των αποτελεσμάτων του ανέμου στη στεριά ή τη θάλασσα

Neoprene: το νεοπρένιο είναι ένα είδος συνθετικού καουτσούκ που παράγεται από τον πολυμερισμό του χλωροπρενίου

χρησιμοποιείται σε μία ευρεία ποικιλία εφαρμογών και είναι το βασικό υλικό που χρησιμοποιείται για την παρασκευή ισοθερμικών στολών για θαλάσσια σπορ

Off shore άνεμος: όταν η κατεύθυνση του ανέμου είναι κάθετη από τη στεριά προς τη θάλασσα

On shore άνεμος: όταν η κατεύθυνση του ανέμου είναι κάθετα από τη θάλασσα προς την ξηρά

Outhaul: το σκοινί που συνδέει την άκρη της μάτσας με το πανί

Overpowered: όταν το πανί είναι μεγαλύτερο σε μέγεθος από το επιβαλλόμενο ανάλογα με την ισχύ του ανέμου, τις ικανότητες και το βάρος του αναβάτη, κατά συνέπεια, σχεδόν αδύνατον να ελεγχθεί από αυτόν

Όρτσα – Upwind: πλεύση σε κλειστή γωνία προς την διεύθυνση του ανέμου

Ορτσάρω: στρέφω το σκάφος μου προς την διεύθυνση που φυσάει ο άνεμος

Pad: αφρώδες μαλακό υλικό, κολλημένο στο σκάφος, πάνω στο οποίο τοποθετεί τα πόδια του ο αναβάτης – απορροφά τους κραδασμούς και κάνει ευχάριστη την πλεύση

Power box: η υποδοχή στο κάτω μέρος της σανίδας στην οποία μπαίνει το φινάκι

Πλαγιοδρομία: η κατεύθυνση κίνησης ενός ιστιοπλοϊκού σκάφους όταν έχει τον άνεμο κάθετο στην κατεύθυνση προς την οποία κινείται

Πλανάρισμα: όταν ένα σκάφος πλανάρει η επιφάνεια της γάστρας που έρχεται σε επαφή με το νερό μειώνεται σημαντικά, οι αντιστάσεις του ελαττώνονται και το σκάφος αυξάνει κατά πολύ την ταχύτητά του

Ποδίζω: απομακρύνω το σκάφος μου από την κατεύθυνση που φυσάει ο άνεμος

Ποδιά: το άκρο ή η κάτω πλευρά οποιουδήποτε πανιού

Προσήνεμος (Σοφράνο) – Windward: αναφέρεται στην πλευρά που βρίσκεται προς τον άνεμο

Πρύμα – Downwind: μαζί με την διεύθυνση του ανέμου

Rig: ολόκληρος ο εξοπλισμός (πανί, άλμπουρο, μάτσα, βάση) ο οποίος ενώνεται με τη σανίδα

Rocker: το μήκος σε cm που ανασηκώνεται το πίσω μέρος της σανίδας (tail) από το έδαφος

Spin out: όταν η υδροδυναμική ροή του νερού παύει να υπάρχει γύρω από το φινάκι (ή τα φινάκια) του σκάφους και αυτά δεν λειτουργούν πλέον για να το κατευθύνουν

το σκάφος συνεχίζει να κινείται πλαγιολισθαίνοντας σε απροσδιόριστες πορείες χωρίς ασφάλεια

Switch stance: αντίστροφη θέση των ποδιών στις δέστρες

Side – shore άνεμος: όταν η κατεύθυνση του ανέμου είναι παράλληλη προς τη γραμμή της ακτής

Scoop: το μήκος σε cm που ανασηκώνεται η μύτη της σανίδας (nose) από το έδαφος

Σπηλιάδα – Gust: απότομη αύξηση της ταχύτητας του ανέμου για μικρό χρονικό διάστημα

Σπηλιαδωτός άνεμος: ο όρος όταν αλλάζει γρήγορα και απότομα η ταχύτητα και/ή η διεύθυνση του ανέμου

Σύνδεσμος (ή βάση): το εξάρτημα που συνδέει το πανί με την σανίδα

Τακ: στροφή κατά την οποία το σκάφος στρίβει προς την κατεύθυνση του ανέμου και ο αναβάτης περνάει από την πλώρη στην άλλη μεριά του σκάφους

Τριμάρω: η διαδικασία συναρμολόγησης του πανιού

Chop: μικρό κύμα που δημιουργείται από τον άνεμο

Uphaul (σκοινί εκκίνησης): το ελαστικό σκοινί το οποίο χρησιμοποιεί ο αναβάτης για να σηκώσει το πανί

Underpowered: όταν ο άνεμος δεν είναι αρκετός για το συγκεκριμένο μέγεθος πανιού σε χρήση.

Υπήνεμος (Σταβέντο) – Leeward: αναφέρεται στην πλευρά που βρίσκεται αντίθετα από τη διεύθυνση του ανέμου

Φινάκι – Fin: το φινάκι είναι ένα λεπτό εξάρτημα σε σχήμα πτερύγιου που συνδέεται με την σανίδα στο πίσω τμήμα της

παρέχει τη δυνατότητα να κατευθύνει και να σταθεροποιεί την σανίδα ενώ ταξιδεύει στο νερό

Vario top: αυτό σύστημα βρίσκεται στην κορυφή κάποιων πανιών και χρησιμεύει στο να υπάρχει η δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε διαφορετικού μήκους άλμπουρα

Volume: ο όγκος της κάθε σανίδας μετρημένος σε λίτρα

Water start: η στιγμή που ο αναβάτης ξεκινά από το νερό, υψώνοντας το πανί στον αέρα, για να πάρει την απαιτούμενη δύναμη, ώστε να σηκωθεί και να πλανάρει στην επιφάνεια του νερού

Wetsuit: η ειδική ισοθερμική στολή, απαραίτητη για τους κρύους μήνες του χρόνου, που φοράει ο αναβάτης του windsurf κατά τη διάρκεια της άσκησης

Αρχικά η σωστή διαχείριση στην ορολογία εξασφαλίζει τη σωστή, ξεκάθαρη και συνεπή χρήση της γλώσσας του windsurf sto ευρύ κοινό.

Ανεξαρτήτως κλάδου και εξειδίκευσης, η σωστή χρήση στην ορολογία είναι πολύ σημαντική.

Η επιστημονική σημασία της ορολογίας είναι προφανής, αλλά υπάρχουν πολλοί τομείς στους οποίους βρίσκει εφαρμογή, ακόμα και ασυναίσθητα.

Το kitesurfing έχει τις αρχικές του ρίζες τον 13-14ο αιώνα, στην περιοχή της Κίνας και της Πολυνησίας έχει καταγραφεί η χρήση αετών, ως την κινητήρια δύναμη για την ώθηση σκαφών για την εκτέλεση μεταφορών.

Οι λαοί αυτοί έχοντας μακρόχρονη παράδοση στην πτήση διαφόρων τύπων αετών είχαν επιτύχει αξιοσημείωτες επιδόσεις σε σημείο που να μπορούν να κινούν ως και τα αλιευτικά τους σκάφη με τη βοήθεια μεγάλης ισχύος αετών.

Το 1800 ο Βρετανός εφευρέτης George Pocock δημιούργησε μεγάλους αετούς ικανούς να τραβούν μικρά καρότσια στη στεριά και βάρκες στο νερό.

Το 1919 ο Αμερικανός Samuel Cody ήταν ο πρώτος άνθρωπος, που κατάφερε να περάσει με την χρήση αετού το στενό της Μάγχης.

Στα μέσα του 20ου αιώνα, το 1950, παρατηρούνται πολλές ανεξάρτητες και επιτυχημένες προσπάθειες για kitesail,

τόσο σε στεριά όσο και σε θάλασσα χρησιμοποιώντας αλεξίπτωτα αεροπορικής χρήσης.

Το 1970 ο Αμερικανός σχεδιαστής αετών Peter Powell από την Florida έφτιαξε ένα Delta Kite, με το οποίο έκανε και πλεύσεις με μικρές βάρκες αλλά και το χρησιμοποίησε στην ξηρά με buggies.

Την ίδια χρονιά ο Άγγλος Keith Stewart, με αετούς ιδίας σχεδίασης και με την χρήση ενός καταμαράν 9 ποδιών διασχίζει το στενό της Μάγχης.

Το 1977 παρατηρείται σημαντική εξέλιξη, αφού ο Ολλανδός Gijsbertus Adrianus Panhuise κατοχυρώνει την πρώτη ευρεσιτεχνία με αριθμό NL07603691 για ένα νέο άθλημα,

το οποίο χρησιμοποιεί ένα είδος surf board, πάνω στο οποίο στέκεται ο αναβάτης,

ο οποίος χρησιμοποιεί ως κινητήρια δύναμη αλεξίπτωτο μεταφέροντας τη δύναμη αυτού στον ίδιον και στο σκάφος μέσω ενός γάντζου.

Ένα χρόνο μετά, το 1978, ο Αμερικανός Dave Culp σχεδιάζει τον πρώτο αετό με φουσκωτό χείλος προσβολής.

Το 1980 ο Arnaud de Rosnay, φημισμένος για την πραγματοποίηση περίεργων και επικίνδυνων αποστολών, περνάει το στενό της Μάγχης surf board και αετό αντί για πανί.

Το 1980 ο Ελβετός Andreas Kuhn χρησιμοποιεί σκι θαλάσσης και παραπέντε εκτελώντας την πρώτη τηλεοπτικά καταγεγραμμένη προσπάθεια.

Το 1987 οι αδελφοί Bruno & Dominique Legaignoux εδραιώνονται στον χώρο του kitesurfing κατοχυρώνοντας παγκοσμίως την υπ’ αριθμόν.

US4708078 πατέντα των φουσκωτών αετών της WIPIKA (Wind Powered Inflatable Kite Airkraft),

ενώ η αρχική ονομασία ήταν WIPICAT (Wing Propelled Inflatable Catamaran).

Είναι δύσκολο να προσδιορίσουμε πότε πραγματικά ξεκίνησε η ιστορία του SUP, και γι’ αυτό πρέπει να αρχικά ορίσουμε ακριβώς τι είναι το stand up paddle και να το περιορίσουμε σε ένα συγκεκριμένο στυλ ή περιοχή.

Το SUP έχει μπει τόσο δυναμικά στο χώρο των σπορ της θάλασσας, είναι τόσο αναπτυσσόμενο, και με τόσο διαφορετικά στυλ, που μόνο δύο πράγματα το χαρακτηρίζουν προς το παρόν σταθερά:

Ο αναβάτης στέκεται όρθιος πάνω σε ένα σκάφος στυλ longboard-surf, και χρησιμοποιεί σαν κινητήριο μοχλό ένα μακρύ μονόπλευρο κουπί, σαν προπέλα ώστε να κινείτε εμπρός.

Φαίνεται ότι το SUP, σε κάποια του μορφή, υπάρχει για χιλιάδες χρόνια.

Αρχαίες φυλές από την Αφρική και τη Νότια Αμερική χρησιμοποιούσαν κανό ή άλλα σκάφη, και ένα μακρύ ξύλο σαν προπέλα, για να ταξιδεύουν, να ψαρεύουν, και να παίρνουν κύματα.

Πολεμιστές σε κάποιες περιοχές της Αφρικής, όρθιοι πάνω σε κανό, χρησιμοποιούσαν την λόγχη τους σαν κουπί για να πλέουν αθόρυβα προς τον εχθρό.

Για πάνω από 3000 χρόνια, οι Περουβιανοί ψαράδες χρησιμοποιούσαν ένα μικρό σκάφος φτιαγμένο από καλάμια που το ονόμαζαν “Caballitos de Totora”.

Ονομάστηκε έτσι γιατί έδινε την αίσθηση της ιππασίας σε άλογο, εξαιτίας της αστάθειας του. Χρησιμοποιούσαν σαν κουπί ένα μακρύ κοντάρι από μπαμπού, ενώ στο τέλος μιας μέρας ψαρέματος σερφάρανε στα κύματα, μόνο για διασκέδαση.

Στην πραγματικότητα, το πιο πιθανό είναι ότι αυτή είναι η απαρχή του Surfing γενικά, όχι μόνο του SUP.

Ενώ φαίνεται ότι το SUP εμφανίστηκε και εξελίχθηκε σε διάφορα μέρη του κόσμου, η μοντέρνα έκδοσή του γεννήθηκε αδιαμφισβήτητα στην Πολυνησία.

Η πρώτη μαρτυρία που έχουμε ότι οι Χαβανέζοι έκαναν surfing, είναι αυτή του Ευρωπαίου καπετάνιου James Cook. Το “He’e nalu” όπως λεγόταν στην χαβανέζικη γλώσσα το surfing, γινόταν ή με ένα κανό ή με ειδικά τελετουργικά σκάφη φτιαγμένα από το δένδρο “Koa”.

Ο αρχηγός του χωριού έπαιρνε πάντα το μεγαλύτερο σκάφος, μερικές φορές μήκους 5 μέτρων, ενώ οι υπόλοιποι χαμηλότερης ιεραρχίας κάτοικοι, είχαν μικρότερα σκάφη 2-3 μέτρα μήκους.

Εξαιτίας του μεγάλου μήκους των σκαφών, χρησιμοποιούσαν συχνά ένα κουπί για να περάσουν τα κύματα και να βγουν έξω στη ανοιχτή θάλασσα. 

Κάποιες ακόμη ρίζες του σύγχρονου SUP, βρίσκουμε στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα στο Τελ Αβίδ.

Κάποιοι ναυαγοσώστες χρησιμοποιώντας ένα σκάφος που το ονόμαζαν Hassakeh, είχαν μια ιδέα, που δανείστηκαν από τους ψαράδες και χρονολογείται εκατοντάδες χρόνια πριν.

Οι ναυαγοσώστες χρησιμοποιώντας ένα σκάφος σχεδόν 1,5m πλατύ και ένα διπλό κουπί, μπορούσαν να κωπηλατούν γρήγορα προς το θύμα και να τον σώζουν, τραβώντας τον πάνω στο σκάφος, ενώ ή όρθια στάση, τους εξασφάλιζε πλήρη ορατότητα του πεδίου ελέγχου τους.

Επειδή το σκάφος δεν ήταν ακριβώς σχεδιασμένο με σκοπό τη διάσωση, οι ναυαγοσώστες έκαναν μερικές φορές σερφ στο κύμα, καθώς πειραματίζονταν με τεχνικές διάσωσης. 

Ακόμη πιο παλιά, το 1886, ο φωτογράφος Peter Henry Emerson αποθανάτισε με τη φωτογραφική του μηχανή κάποιον να κάνει SUP στις λίμνες της Ανατολικής Αγγλίας. Η φωτογραφία ονομάστηκε “Quanting the Marsh Hay” και πρόκειται μάλλον για την πιο παλιά φωτογραφία με SUP.

Το μοντέρνο SUP, έχει επίσης τις ρίζες του στη Χαβάη.

Το 1940 ο δάσκαλοι του σερφ Duke Kahanamoku και Bobby AhChoy στο Waikiki, χρησιμοποιούσαν κουπιά για να στέκονται όρθιοι πάνω στο σκάφος τους και να έχουν έτσι καλύτερη εποπτεία στους μαθητές τους, αλλά και να μπορούν να παίρνουν πιο εύκολα τα κύματα, ενώ μερικές φορές έκαναν οι ίδιοι σερφ με το κουπί, που το χρησιμοποιούσαν σαν πηδάλιο για να στρίβουν το σκάφος.

Ο Bobby μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, δεν μπορούσε πλέον να κολυμπά ή να γονατίζει και έτσι έκανε μόνο όρθιος surfing, κρατώντας συνήθως ένα τσιγάρο στο χέρι και με μια φωτογραφική μηχανή στο λαιμό, πειράζοντας αφ’ υψηλού πάντα τους υπόλοιπους σερφίστες της παραλίας.

Ο αδερφός του Leroy και ο πατέρας του John έκαναν και αυτοί συχνά SUP.

Κάπως έτσι γεννήθηκε το “Beach Boy Surfing”.

Το 1980 ο James Davis, ένας Άγγλος σερφίστας, που έβγαζε τα προς το ζειν από τις φωτογραφίες του, ταξιδεύοντας σε διάφορα μέρη του κόσμου, ήταν στη Χαβάη, τραβώντας φωτογραφίες, όταν απαθανάτισε τον τύπο της εικόνας ο οποίος κάνει SUP, φορώντας εργοταξιακό καπέλο, επιγονατίδες και όλα τα σχετικά.

Η ενδυμασία είναι λίγο περίεργη, αλλά σίγουρα κάνει Stand Up Paddle Surfing.

Οι αδερφοί Ahchoy με τη σειρά τους παρουσίασαν το χόμπι τους στον John Zapotocky, ο οποίος θεωρείται σίγουρα ο πατέρας του μοντέρνου SUP.

Ο John πρωτοπήγε στην Χαβάη το 1940 και αμέσως ερωτεύτηκε τον Ωκεανό, γνωρίστηκε με τον Duke Kahanamoku και τα υπόλοιπα παιδιά της παραλίας, που έκαναν SUP σαν τα αδέρφια AhChoy, ανέβηκε πάνω στην σανίδα του και δεν σταμάτησε από τότε να κάνει κουπί όρθιος πάνω σε αυτή.

Ήταν ένας αθλητής στην κολύμβηση, στις καταδύσεις στο paddleboard και στο κανό.

Έγινε είδωλο μεταξύ των παιδιών της παραλίας και του έδωσαν το παρατσούκλι “Pearl Diver”.

O John είναι σήμερα ο μεγαλύτερος σε ηλικία SUPer του κόσμου και ο μεγαλύτερος σε ηλικία σερφίστας στο Waikiki.

Αφήνει το σκάφος στο ίδιο ράφι, στην παραλία του Waikiki εδώ και 60 χρόνια.

Με την βοήθεια νεότερων σερφιστών που του κουβαλούν το σκάφος μέχρι το νερό, εξακολουθεί να κάνει κουπί στα κύματα του Waikiki, όπου είναι και το πραγματικό του σπίτι, και αποτελεί ένα είδωλο για τους σημερινούς σερφίστες, ένας Waterman.

Δύο Βραζιλιάνοι σερφίστες ο Osmar Goncalves και ο Joao Roberto Hafers, λέγεται ότι ίσως έκαναν SUP πριν από τους Χαβανέζους.

Χρησιμοποιούσαν ένα σκάφος που το ονόμαζαν “Tabua Havaina” σχεδιασμένο από τον Julio Putz.

Σίγουρα αυτοί οι δύο σερφίστες ήταν από τους πρωτοπόρους, αλλά δεν ήταν στο σωστό μέρος τη σωστή χρονική στιγμή ώστε να φωτογραφηθεί το ανδραγάθημά τους και να διαδοθεί στο ευρύ κοινό που διψούσε για μια νέα προοπτική του κλασικού σερφ.

Ένας άλλος πρωτοπόρος του σύγχρονου SUP είναι ο Fletcher Burton από την Καλιφόρνια, ο οποίος στην αρχή της δεκαετίας του 1990, είχε υιοθετήσει ένα στυλ με το σκι-καγιάκ του.

Όταν έβρισκε ένα μεγάλο κύμα, σηκωνόταν όρθιος και κατέβαινε το κύμα με τον τρόπο που το κάνουν σήμερα προχωρημένοι wave SUPers.

Παρόλα αυτά ο κόσμος του σερφ δεν ακολούθησε το στυλ του, βλέποντας πολύ αρνητικά την ιδέα να παίρνει κάποιος κύμα χρησιμοποιώντας κουπί, λόγω του καθιστού σκι-καγιάκ που έδειχνε περισσότερο με βάρκα παρά με σερφ.

Αν τον είχαν πάρει σοβαρά, το SUP θα ήταν σήμερα μια δεκαετία μπροστά.

Μια πιο νέα φωτογραφία ορόσημο είναι αυτή του Dave Kalama, μια δεκαετία πριν, όταν αρπάζοντας ένα κουπί, σε μια φωτογράφηση της Oxbow, αποφάσισε να παίξει με ένα τεράστιο longboard.

Ήταν ένα από τα γεγονότα που έδωσαν έναυσμα στην τεράστια και ακαριαία παγκόσμια ανάπτυξη του δημοφιλούς πλέον σύγχρονου SUP.

Μέχρι τότε, το να κάνει κάποιος σερφ με κουπί ήταν σχεδόν άγνωστο στον περισσότερο κόσμο.

Όμως η πρώτη αυτή αυθόρμητη κίνηση του Dave Kalama, να κάνει κουπί πάνω στο longboard, εκείνο το βαρετό απόγευμα, ακολουθήθηκε γρήγορα από τον Brian Keauluna, τον Rich Thomas, τον Archie Kalepa και τον Laird Hamilton, οι οποίοι άρχισαν να κάνουν SUP σαν μια εναλλακτική προπόνηση, όταν ο καιρός δεν ήταν κατάλληλος για σερφ.

Καθώς περνούσαν όμως τα χρόνια, άρχισαν να ασχολούνται περισσότερο με το SUP και να συμμετέχουν αγώνες μεγάλων αποστάσεων κωπηλασίας, όπως o αγώνας του “Moloka’i to Ο’ahu”, εμπνευσμένος από το πρώτο πέρασμα των δύο αυτών νησιών, από τον Waterman Archie Kalepa και τον αγώνα “Makaha’s Big Board Surding Classic”.

Με τον πληθυσμό των SUPers να αυξάνεται στη παραλία του Makaha, ο Brian Keaulana αποφάσισε το 2003 να προσθέσει μια κατηγορία στον παγκόσμιας φήμης αγώνα “Buffalo Big Board Contest”, για τους SUPers, και την ονόμασε “Beach Boy Surfing”.

Οι συμμετοχές στην νέα κατηγορία ανήλθαν στις 49, συμπεριλαμβανομένων και της elite των watermans της Χαβάης, καθώς και πολλών τέως πρωταθλητών του σερφ.

Μια φωτογραφία του Laird Hamiltdon με SUP δημοσιεύτηκε στο περιοδικά σερφ, και ήταν πλέον θέμα μερικών μηνών για να γίνει η έκρηξη του SUP.

Το SUP παρέμενε μόνο Χαβανέζικη υπόθεση, μέχρι το 2004, όταν ο σερφίστας βετεράνος του Βιετνάμ Rick Thomas, έφερε στην Καλιφόρνια ένα SUP από την Χαβάη.

Αμέσως διαδόθηκε παντού. Μπορεί να πει κανείς, ότι λόγω της δημοτικότητας του και της επιρροής του, το SUP ξέφυγε από τα στενά σύνορα της Χαβάης και διαδόθηκε σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο.

Το Stand Up Paddling, αποτέλεσε μια ανάσα φρέσκου αέρα, σε μια βιομηχανία που είχε κολλήσει στη δόξα της δεκαετίας του 60.

Το μπαγιάτικο σερφ είχε αρχίσει να γίνεται σπορ μόνο για την ελίτ, με τους ντόπιους και pro να διώχνουν από την παραλία τους όποιον άτυχο δεν έχει γεννηθεί σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων και τους αρχάριους να θεωρούνται “ηλίθιοι” και να διώκονται εξίσου αμείλικτα.

Το σερφ έχει καταντήσει τα τελευταία χρόνια μια δυνατή εμπορική μηχανή εκατομμυρίων, από την Αμερική μέχρι την Αυστραλία, από την Γαλλία μέχρι την Αφρική, κάνοντας τους πάντες να ντύνονται με μάρκες σερφ, να μιλάνε την γλώσσα του σερφ, αλλά να μην είναι ποτέ ευπρόσδεκτοι στα κύματα και τις παραλίες των ελίτ του σπορ.

Σε αντίθεση, το SUP πρόσφερε αμέσως πρόσβαση στους σερφίστες όλων των επιπέδων στο κύμα και όχι μόνο.

Τους έδωσε την δυνατότητα να μπορούν να απομακρυνθούν με το κουπί τους λίγο πιο ανοιχτά από εκεί που σκάει το κύμα, μακριά από το περιορισμένο πεδίο των σερφιστών και να διασκεδάσουνε με τα κύματα, πιάνοντας τα πιο εύκολα.

Πολύ γρήγορα όμως οι SUPers, κατάλαβαν ότι μπορούν να δουν το SUP πέρα από τον περιορισμένο σερφ χαρακτήρα του.

Κατάλαβαν ότι μπορεί να γίνει διασκευαστικό ως απλή βόλτα, αλλά και ως κωπηλασία μακρινών αποστάσεων με παρέα ή όχι, με αργό ή γρήγορο ρυθμό, σε επίπεδο νερό ή downwind με αέρα, σε θάλασσες, σε λίμνες ή σε ποτάμια. Πολλοί κωπηλάτες σε όλο τον κόσμο, έχουν αντικαταστήσει σήμερα το καγιάκ και το κανό τους, με το SUP, γιατί είναι πιο διασκεδαστικό άθλημα, με περισσότερες δυνατότητες.

Έτσι σήμερα το SUP αποτελεί το ταχύτερα αναπτυσσόμενο σπορ μεταξύ όλων των σπορ κωπηλασίας.

Ακολουθώντας λοιπόν μια πορεία χιλιάδων χρόνων, φαίνεται ότι το SUP ήρθε για να μείνει στον σύγχρονο κόσμο των αθλημάτων της Θάλασσας!

Πηγή: www.sups.gr 

Η επιστημονική ορολογία του kitesurf αποτελεί συχνά εμπόδιο για την πλήρη κατανόηση του αθλήματος του kitesurf από το ευρύ κοινό.